Twintigste herdenking straatdoden: “Ik heb alles geprobeerd om mijn zoon te redden”

Op 28 mei werd voor de twintigste keer een herdenkingsceremonie gehouden door het Collectief Straatdoden. Het aantal daklozen dat dit jaar wordt herdacht is opgelopen tot 81. De waardige bijeenkomst omvatte koorzang, gedichten en aangrijpende getuigenissen van familieleden die aandacht vroegen voor een respectvollere behandeling van daklozen. BRUZZ sprak met Françoise, een moeder die begin dit jaar haar zoon Arthur (56) verloor.

Het collectief zet zich dagelijks in voor respect en menselijke waardigheid. Doorheen het jaar organiseren ze persoonlijke afscheidsmomenten voor mensen die op straat overleden zijn. In 2024 telde het collectief 81 overlijdens. “En dat zijn enkel de gevallen die bij ons gemeld zijn”, zegt Florence Vervais, een van de organisatoren.

Drugs

Ook familie en vrienden waren aanwezig om een laatste groet te brengen. Eén van de pakkendste getuigenissen kwam van Françoise, die onder een schuilnaam haar verhaal doet bij BRUZZ. Zij verloor begin dit jaar haar zoon Arthur (56), die al jaren op straat leefde. “Ik heb alles geprobeerd om hem van de straat te halen”, vertelt de vrouw. "Hij was een overgevoelig kind, met een passie voor tekenen en fotografie, maar hij had het moeilijk met gezag. Elke school gooide hem eruit, hij was geen slecht kind, maar hij wilde gewoon vrij zijn."

Arthur begon al jong te experimenteren met drugs. “Hij dronk niet, dat begon pas toen hij op straat leefde,” zegt Françoise. “Ik zei hem altijd dat als hij naar het ziekenhuis gaat, dan mag je thuiskomen. Maar hij weigerde hulp.”

Voor Françoise werd de situatie ondraaglijk. “Op een bepaald moment moest ik hem uit huis zetten. Het was geen gemakkelijke beslissing, maar ik moest ook aan mezelf denken.” “Elke instelling zei om het opnieuw te proberen. Maar we hadden alle ziekenhuizen al geprobeerd”, vertelt ze verslagen. "Het werd een vicieuze cirkel tussen het straatleven, instellingen en mijn huis."

Het gebeurde wel vaker dat de vrouw een tijdje niets van haar zoon hoorde, maar toen de politie aan haar deur stond, wist ze meteen dat het fout was gelopen. Met de hulp van een steungroep probeert Françoise haar leven nu weer op te bouwen. “Ik wist toen niet hoe zwaar drugsverslaving echt was. Nu weet ik dat ik grenzen moest trekken, om mezelf te beschermen. Toch is mijn liefde voor hem nooit verdwenen.” aldus Françoise.

Meer straatdoden in de toekomst

Volgens een rapport van Bruss’Help, de organisatie die dakloosheid in Brussel onderzoekt, leven er in 2024 zo’n 100.000 mensen zonder stabiele huisvesting in het Brussels Gewest.

Het Collectief Straatdoden heeft in de afgelopen twintig jaar al duizenden overlijdens geregistreerd. En ze vrezen dat dat aantal in de toekomst alleen maar zal toenemen.