Danny De Cubber, oud-strijder bij Union en Club Brugge: 'Ik blijf een kiekenfretter'

De voetbalcompetitie is uitgedraaid op een titanenstrijd tussen Union en Club Brugge. En wie beter dan Danny De Cubber, oud-strijder bij beide clubs, belichaamt die dualiteit. “Union had de titel al langer moeten grijpen.”

Danny De Cubber groeide als geboren ket op aan de Vleurgatsesteenweg, maar woont al vijf decennia in West-Vlaanderen. Wat maakt dat af en toe een bijzin verloren raakt in de vertaling, maar dat maakt de 71-jarige De Cubber aan de andere kant van de telefoonlijn goed met zijn eerlijkheid en begeestering, wanneer hij herinneringen opgraaft aan zijn carrière.

“Ze verstonden mij hier ook niet toen ik als Franstalige Brusselaar bij Club Brugge kwam spelen,” lacht de gewezen verdedigende middenvelder. We schrijven 1975 wanneer De Cubber een financieel gehavend Union inruilt voor blauw-zwart. “Ik had op dat moment meer dan tien jaar achter de rug bij Union. Van de jeugdreeksen tot mijn debuut in de eerste klasse en vervolgens de degradatie naar tweede klasse.”

In de tweede divisie combineerde De Cubber het Joseph Marienstadion met een opleiding automechanica. “In de avond training en in het weekend wedstrijd. Maar overdag zat ik – dik tegen mijn goesting – op de schoolbanken.”

'Twee pleinen'

De transfer naar Club Brugge zette het leven van De Cubber op zijn kop. Voor vijf miljoen Belgische frank kwam hij onder de vleugels van succestrainer Ernst Happel terecht. Drie jaar op rij greep De Cubber de landstitel. Zijn rol? “Degene die de boel opkuist. De ploeg was het belangrijkste, niet ikzelf.”

Zijn tweede seizoen bij Club moest de middenvelder grotendeels in de lappenmand spenderen. Bij de militaire ploeg liep De Cubber een dubbele open beenbreuk op. “Ik moest mijn legerdienst nog vervullen, aan het begin van mijn tweede seizoen bij Club – in 1976.”

Gelukkig kwam De Cubber er het volgende seizoen helemaal bovenop. Met als hoogtepunt de historische Europacup I-­finale tegen Liverpool, ondanks de 1-0-nederlaag. “Er zaten 90.000 mensen in dat stadion. Oh la la. Wat een moment. En dat magistrale veld ... het waren net twee pleinen.”

'Circus'

Na omzwervingen bij RWDM en Beveren en een terugkeer naar Club Brugge – met verse blessureperikelen – eindigde de carrière van De Cubber bij Doornik. Daarna stapte hij de vrachtwagen in. “Ik moest voor mijn familie zorgen en ik wou vrijheid. In een fabriek werken? Nee, dat is niets voor mij.”

Vijftig jaar na zijn transfer van Union naar Club strijden de twee ploegen die De Cubber het nauwst aan het hart liggen voor de titel. “Ik blijf een kiekenfretter. Sinds Union weer op het hoogste niveau speelt, had het die titel al lang moeten grijpen. Ze verdienen het en gaan ervoor knokken, zeker met die smeerlap Christian Burgess.”

“Ik heb voetbal gemist tijdens mijn jaren als vrachtwagenchauffeur,” blikt de zeventiger terug. “Maar het interesseert me nu toch een pak minder. Het is een circus geworden, pure business. (Gefrustreerd) Happel heeft zich al duizend keer omgedraaid in zijn kist.”

* In Sporting Flagey zoekt BRUZZ een interessant verhaal uit de Brusselse sportwereld.