De paars-witte stroomstoot die de titelstrijd een nieuw elan geeft

Na een potige Brusselse derby staat Anderlecht alleen aan de leiding in de competitie. In de strijd om de titel heeft paars-wit nu drie punten voorsprong op Union. In de play-offs kan het verkeren, maar de stroomstoot van zondagavond moet Anderlecht ongetwijfeld vleugels geven.

Begin 2023 is de boodschap van Anderlechtfans aan voorzitter Wouter Vandenhaute glashelder: zet een stap opzij. Paars-wit kampeert op de elfde plaats in de competitie en ook naast het veld rommelt het. Met de financiële malaise in het achterhoofd zou het jaren duren vooraleer Anderlecht de trein opnieuw op de rails krijgt en doet wat van de recordkampioen verwacht wordt: voor de landstitel strijden. Althans, daar gingen de meesten vanuit.

Niemand binnen de paars-witte familie had toen durven dromen dat het team van Brian Riemer vijftien maanden later in polepositie ligt om zich na zeven jaar weer tot kampioen te kronen.

Uiteraard kunnen de Champions’ Play-offs, met nog zeven speeldagen op de teller, nog steeds alle kanten uit. Maar in de onderlinge strijd met Union heeft paars-wit vandaag de beste kaarten.

En dat ligt momenteel meer aan Union dan aan Anderlecht. De reden is simpel: de ploeg van Alexander Blessin slikt te gemakkelijk tegendoelpunten. Gehaast uitverdedigen en onvoldoende wegboksen door Moris bij de eerste tegentreffer, een fatale onoplettendheid van de net ingevallen Terho bij de winning goal. Union laat zich week na week op vergelijkbare foutjes betrappen, uitschuivers die tijdens de reguliere competitie zeldzaamheden waren.

Dubbele klap

Daartegenover heeft Anderlecht de Brusselse derby op een mix van adrenaline en geloof gewonnen. Want ondanks de fouten bij Union hadden de bezoekers door het trosje kansen voor en iets minder na rust zeker een punt verdiend. En leek het na de 1-1 ook even alsof Union zijn swingend cachet zou terugvinden.

De vurige openingsfase resulteerde in een vroege voorsprong voor Anderlecht, maar daarna kwam Union stilaan in de match. Net voor rust viel Thorgan Hazard uit – hij keert dit seizoen wellicht niet meer terug. Na de pauze kreeg Zeno Debast een tweede gele kaart na een elleboogcontact, waarna Cameron Puertas vanaf elf meter de gelijkmaker in doel mikte met nog vijfentwintig minuten op de klok.

Meestal leidt zo’n dubbele klap een kantelpunt in en uiteraard heeft Union alle troeven in huis om de wedstrijd dan in handen te nemen. Dat gebeurde ook, tot Jan Vertonghen bij een vrije trap op de eigen helft meteen na een dubbele wissel bij de bezoekers van de defensieve verwarring bij Union gebruikmaakte om de bal snel naar voren te pompen.

Terho – de jonge Fin stond amper tien seconden op het veld – dook onder de bal door, Sardella nam schitterend mee en legde af in de zestien, waar niet Dolberg, die wel zijn sterkste match in tijden speelde, maar Amuzu de 2-1 binnenjoeg. De adrenaline en het geloof in een mogelijk cruciale zege zaten plots in het kamp van Anderlecht – het had evengoed omgekeerd kunnen zijn.

Al lijkt paars-wit vandaag de nodige leepheid te hebben om dit soort wedstrijden tot een goed einde te brengen, en ontbreekt het Union aan beheersing en overtuiging. Maar de dagen zijn kort in de Champions’ Play-offs.

*lees verder onder de foto

Geloof

Vertonghen toonde zijn voetbalinzicht, Sardella zijn onverwachte opmars, Amuzu zijn koelbloedigheid, en Union had in een onstuimig Lotto Park geen antwoord meer in huis. Maximale efficiëntie was opnieuw de huisstijl, en ook de vele gevestigde namen in het elftal van Riemer toonden hun ervaring en métier. Die twaalfde man moet trouwens ook vermeld worden. Davert het Dudenpark straks ook zo hevig in de minuten ná een mogelijke winnende treffer voor de thuisploeg in het slot?

Na ruim tweeduizend dagen staat Anderlecht nog eens aan de leiding in de competitie, na negen onderlinge competitieduels zonder zege (waarvan acht nederlagen) verslaat paars-wit Union voor het eerst sinds de comeback in 2021. Anderlecht kan bij een zege in Genk zaterdag de Limburgers alvast knock-out slaan in de strijd om de titel en even achteroverleunen.

Voor Union is het bilan bloedrood. Nul op negen, vijf competitiewedstrijden zonder zege. Zondag komt Club Brugge op bezoek, de ploeg die sinds de aanstelling van interim-coach Nicky Hayen in een fantastische flow zit, en die graag komt voetballen in het Dudenpark – die verloren returnwedstrijd in de halve finale van de beker lijkt Club al lang vergeten.

Anderhalve maand geleden waren de rollen tussen beide teams nog omgedraaid en net daar moet Union zich aan optrekken: aan het geloof dat het kan verkeren in het Belgisch voetbal, zeker in de jojo die play-offs kunnen zijn.

Net zoals Anderlecht op geloof in een langverwachte prijs in het slotkwartier die levensbelangrijke driepunter in handen hield. Net zoals de toen verketterde Wouter Vandenhaute begin 2023 vasthield aan het oeverloze geloof in zijn club.