Het jaar van de doorbraak voor Elliot Vermeulen: 'De spanning glijdt van hem af'

Belgische atleten doen het tegenwoordig opmerkelijk goed op de middellange afstanden. De jonge Brusselaar Elliot Vermeulen mengt zich onder hen.

Sinds wij als snotneus getuige zijn geweest van de duels tussen Ivo Van Damme en John Walker (om over de historische confrontaties tussen Sebastian Coe en Steve Ovett op de Spelen van Moskou nog maar te zwijgen) zijn de 800 en 1.500 meter met grote voorsprong onze favoriete atletieknummers.

Niet verwonderlijk dus dat één bijzondere prestatie ons grijze pinksterweekend stante pede kleur gaf. Elliot Vermeulen, 19 jaar en aangesloten bij White Star in Sint-Lambrechts­Woluwe, liep op een meeting in Oordegem 1:47.38, een verbetering van zijn record op de 800 meter met bijna drie seconden. Die tijd verzekert hem niet alleen van deelname aan het EK U20 in Tampere, begin augustus, op die leeftijd liep alleen zijn naamgenoot Elliot Crestan, houder van het Belgische record, ooit sneller.

De race in Oordegem was een staaltje van bekwaamheid én doorzicht, ondanks de bizarre start. In de drukte vooraf vergat een jurylid Vermeulen de juiste baan toe te wijzen. Daardoor was hij maar net op tijd voor het startschot. Het gedoe – Vermeulen moest ook nog eens beginnen vanuit de ongunstige binnenbaan – bracht hem evenwel geen moment uit evenwicht. Meer nog, de jongste deelnemer had de hele race de gebeurtenissen onder controle.

Het gebeurt maar zelden dat je een Belgische atleet op zo'n jonge leeftijd een wedstrijd van dat niveau volledig naar zijn hand ziet zetten.

Kampioenschapsloper

Tim Moriau, zijn coach, had hem opgedragen tot de laatste bocht te wachten om zijn versnelling in te zetten. Tevergeefs.

“En toch,” zo legt de 1m88 lange Vermeulen uit na een training op de warmste dag van het jaar, “dwing ik mezelf zo lang mogelijk bij het tactische plan te blijven”.

Dat in deze fase van zijn loopbaan de stress geen vat op hem lijkt te hebben, is misschien ook een verklaring voor zijn voorkeur voor de 1.500 meter. “Op die afstand zie je vaak dat de beslissing pas laat in de race valt. Omdat ik weet dat ik nog een eindsprint in huis heb, laat ik me zelden meeslepen door wat de anderen doen.”

In die zin lijkt hij inderdaad op zijn idool, Jakob Ingebrigtsen, de jongste en meest succesvolle van de drie Noorse broers. Moriau noemt Vermeulen een echte kampioenschapsloper. “De spanning glijdt dan van hem af. Isaac Kimeli (die tot vorig jaar onder zijn hoede trainde, red.) heeft veel meer last van dat soort stress.”

Die grote mate van onverstoorbaarheid is best opmerkelijk voor iemand van wie de vader zegt dat hij in vergelijking met zijn broer en twee zussen hyperkinetisch was. “Elliot is al zijn hele leven onvermoeibaar. Vaak ging ik hem tijdens de zomer van het scoutskamp halen om ergens een wedstrijd te lopen en dan wou hij na afloop meteen weer terug.”

Los Angeles 2028

Vier jaar geleden combineerde Vermeulen atletiek nog met voetbal. Moriau, ook betrokken bij de jeugd van Club Brugge: “Misschien is er aan Elliot een goede centrale verdediger verloren gegaan, maar in de atletiek gaat hij het veel verder schoppen. Ik acht het niet uitgesloten dat hij er op de Spelen in Los Angeles in 2028 al bij is.”

Volgende zondag probeert Vermeulen op zijn thuispiste in het Fallonstadion zijn persoonlijke record op de 1.500 (3:42.15) te verbeteren. Nu hij ook op de radar staat van het Amerikaanse sportmerk New Balance wordt er alles aan gedaan om hem daar naar een tijd van 3:39 te laten lopen. Verlost van examens in het laatste middelbaar - Vermeulen beslist over enkele maanden of hij zijn studentenleven voortzet aan een universiteit of aan een hogeschool – breekt er sowieso een prachtige zomer aan. Want ook de groeipijnen, die zijn ontwikkeling afremden, zijn achter de rug.

Volgens Moriau wordt het vanaf nu zaak om te zien hoe hij zal omgaan met de repetitieve trainingen. Die zijn nodig om hem echt naar de top te loodsen. Een goede test wordt het trainingskamp in Sankt-Moritz, volgende maand. Vier weken op hoogte leven in een groot dorp waar in de zomer amper afleiding is, staat haaks op het kosmopolitische Brussel, waar de jonge atleet maar al te graag een uithangbord van wil zijn.

Vermeulen lacht zijn tanden bloot: “Ik heb al gezien dat er prachtige zwemaccommodaties zijn, het worden heerlijke weken.”

*In Sporting Flagey zoekt BRUZZ een interessant verhaal uit de Brusselse sportwereld.