Saad uit Molenbeek wordt binnenkort veertien, maar is nu al alumnus-fix bij ToekomstATELIERdelAvenir. Dat wil zeggen dat hij samen met een coördinator een TADA-klas begeleidt. Hij kijkt met veel plezier terug op zijn tijd als leerling bij de zaterdagschool.
Saad (13) over TADA: 'Niet zomaar een atelier'
Ik ben net klaar met TADA. Toen ik halverwege was - ik was toen een jaar of twaalf - begon ik te puberen en wilde ik niet meer gaan. Ik vond TADA stom en had geen zin meer om er elke zaterdag voor op te staan. Ik ben toen enkele keren afwezig geweest. Maar van mijn moeder moest ik ermee doorgaan.
Nu ben ik blij dat ik niet gestopt ben. Het is niet zo dat je na afloop precies weet wat je wil worden, maar je krijgt wel inzicht in je talenten. Als klein kind wilde ik altijd goochelaar worden. Ik vond goochelen op tv erg leuk en probeerde het thuis ook zelf. Maar ik bakte er niets van en heb het maar losgelaten.
"TADA is een commune van verschillende samenlevingen, culturen en godsdiensten. Alle kinderen hebben respect voor elkaar. Het is niet zomaar een atelier, het is één grote familie."
Bij TADA kwam er op een dag een chemicus langs voor een workshop. Sowieso vond ik de praktijk en de uitstappen altijd leuker dan de theorie. In die workshop mochten we alcohol uit bier halen. Het was net goochelen. Toen dacht ik even: ik word chemicus.
Maar dat wordt het wellicht toch niet. Ik zit nu in het tweede jaar handel in het Imelda-instituut in Scheut en ben van plan om mijn eigen bedrijf te beginnen. Ik denk aan een winkel, met concurrenten en zo, dat lijkt me leuk.
Uit dankbaarheid voor wat ik allemaal geleerd heb bij TADA, ben ik vaste helper geworden. Ik wilde iets teruggeven en begeleid nu als alumnus zelf wekelijks een klasje.
Lees meer over: Samenleving, TADA
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.