Rechtse Listes Destexhe en Parti Populaire hopen op zetel via 'onzichtbaar kartel'

Er zijn bij de verkiezingen het Brussels Parlement op 26 mei drie lijstverbindingen. Aan Franstalige kant klikken de rechtse partijen Listes Destexhe en Parti Populaire zich aan elkaar vast om hun kansen op een zetel te vergroten. Ook de Franstalige lijsten PTB, DierAnimal en Plan B doen dat. Aan Nederlandstalige kant gaat het om een verbinding PVDA-DierAnimal.

Een lijstverbinding is een vorm van samenwerking tussen partijen om de kans op een zetel in het parlement te vergroten. Bij de zetelverdeling op basis van de verkiezingsresultaten worden de stemmen van de verbonden partijen samengeteld, en zo kunnen ze mogelijk toch zetels halen terwijl ze de kiesdrempel van 5 procent niet halen. Die drempel geldt dan namelijk voor de groep en niet voor de aparte lijsten.

Bij deze verkiezingen zijn er drie groepen die een verbinding hebben gemaakt, blijkt uit documenten van de Federale Overheidsdienst Binnenlandse Zaken. Er is een rechtse Franstalige groep met Listes Destexhe en Parti Populaire. Destexhe zei eerder dat hij geen politiek project wilde met de PP "omdat die niet ernstig is", maar stemmen delen kan dus wel.

Linkse koppelingen

Er is ook een linkse Franstalige groep van PTB, DierAnimal en Plan B. Bij de verkiezingen in 2014 had de PTB ook al een lijstverbinding afgesproken. PTB haalde de kiesdrempel niet maar kreeg toch 4 zetels. Bij Nederlandstalige partijen is er ook een linkse verbinding, tussen PVDA en DierAnimal. Beide partijen zien zichzelf als tweetalig en doen daarom met twee lijsten mee aan de verkiezingen, een Franstalige en een Nederlandstalige.

Er zijn geen lijstverbindingen over de taalgrens heen. Dat komt omdat de verkiezingen voor het Brussels Parlement eigenlijk twee verkiezingen zijn, een met Nederlandstalige partijen voor 17 zetels en een met Franstalige partijen voor 72 zetels.

Tegen Vlaams Belang

Lijstverbindingen zijn een rijke Brusselse traditie. Ze hoeven ook niet afgesloten te worden tussen partijen die dezelfde kijk hebben op de wereld, er is namelijk geen inhoudelijke samenwerking.

Vooral Vlaamse partijen passen het toe. In 2009 verbonden tien partijen zich aan elkaar als strategie tegen het Vlaams Belang. Er bestond in die tijd een grote vrees dat de extreemrechtse partij op haar eentje een meerderheid van de Nederlandstalige zetels zou halen. Dat gebeurde niet.