Lijsttrekker Elke Van den Brandt: klimaatregering met sociaal hart

Mathias Declercq

15/05/2019

| Elke Van den Brandt (Groen): "Binnen vijf jaar moet elk kind een school hebben en daarmee uit."

Wat zijn de uitdagingen voor de volgende legislatuur? Waarin heeft de voorbije regering gefaald, wat zijn de breekpunten en met wie willen ze al dan niet in zee gaan? We vroegen het aan de Nederlandstalige lijsttrekkers voor het Brussels Parlement. Aan het woord: Elke Van den Brandt (Groen).

Lees ook: Lijsttrekker Stijn Bex: mobiliteitsbeleid dat rekening houdt met Brussel

Er is een gigantisch draagvlak voor een ander beleid, om te bewijzen dat het anders kan.” Daarmee verwijst de lijsttrekker van Groen uiteraard naar de groene golf die de hoofdstad overspoelde bij de gemeenteraadsverkiezingen. “In veertien van de negentien gemeenten zitten groene schepenen klaar om projecten uit te voeren in samenwerking met het Gewest.” Groen klikt zich onvoorwaardelijk vast aan Ecolo en wil een “klimaatregering met een sociaal hart” op de been brengen.

“Elke vrijdag hebben we protesten aan de schoolpoort gezien voor schonere lucht. Elke donderdag waren er de jongeren die een echt klimaatbeleid eisten. Die mensen moeten een stem krijgen. Er moet echt een omslag komen, we mogen niet tolereren dat we zoals nu drie dagen in volle smog leven,” zegt Van den Brandt. Concreet wil Groen de autodruk fors naar beneden krijgen en veel meer investeren in openbaar vervoer en veilige fietspaden. “Koning Auto moet onttroond worden ten voordele van Keizer Fietser en President Voetganger. Een kind van twaalf moet je in Brussel alleen door het verkeer kunnen laten gaan.” Daarnaast moet elke Brusselaar op vijfhonderd meter van zijn of haar deur een groene zone hebben.

"Vijftig per uur moet de uitzondering worden"

Elke Van den Brandt, lijsttrekker Groen

GROEN Elke Van den Brandt BRUZZ ACTUA 1662

Van den Brandt trekt voor meer verkeersveiligheid de repressieve kaart. “We zullen dingen doen die deze regering naliet: controles opvoeren, flitspalen die werken, meer beboeten en vervolgen. We willen ook de inrichting van de wegen veranderen. Heel Brussel moet een echte zone 30 worden. Gemeenten kunnen nog een zone 50 aanvragen op grote assen, maar dat wordt de uitzondering. Dan is het tenminste duidelijk voor alle bestuurders.”

Armoede

Maar die groene maatregelen moeten dus wel rekening houden met de maatschappelijke realiteit in Brussel. “Je kan niet tolereren dat een derde van de inwoners onder de armoedegrens leeft. Klimaatmaatregelen en de bestrijding van armoede gaan voor ons hand in hand.” Daarom wil Groen onder meer een “massief investeringsplan” om woningen te renoveren en ze energiezuiniger te maken. Ook de prijs van woningen moet naar beneden. “De hoge huur- en koopprijzen: Brussel kán dat reguleren, je moet daar niet op blijven toekijken. Wonen is een enorm belangrijke hefboom om armoede aan te pakken.”

Ook op het vlak van onderwijs vindt Van den Brandt het “onvoorstelbaar” dat er niet voor elk kind een school is. “In de hoofdstad van Europa kan je dat niet aanvaarden. Binnen vijf jaar moet elk kind een school hebben, en daarmee uit. We willen daarom volop scholen bijbouwen.” Daarbij wil Groen ook inzetten op tweetalige scholen. “Momenteel blokkeert de Vlaamse regering dat volledig. Als de gemeenschappen er niet in slagen om dat samen te realiseren, moet het Brussels Gewest zelf de kans krijgen om tweetalig onderwijs in te richten.”

Een derde speerpunt, naast het klimaat en de sociale maatregelen, is een efficiënt bestuur. “Iedereen bevoegd en niemand verantwoordelijk: die Brusselse ziekte moet eruit.” Voor de groenen is het duidelijk: de macht van de gemeenten op het vlak van onder meer mobiliteit moet naar het Gewest. Alleen zo kan er een coherent beleid gevoerd worden dat op langere termijn van Brussel een voorbeeldstad moet maken. “Binnen dertig jaar moeten mensen naar Brussel verwijzen zoals ze nu over steden als Kopenhagen spreken. Brussel moet tegen dan een klimaatneutrale, veilige en leefbare modelstad zijn. Waar geen discriminatie meer op de arbeidsmarkt bestaat, waar geen daklozen meer op straat leven. Een stad waar Brusselaars opnieuw trots op kunnen zijn.”