Na de perikelen rond Samusocial en de voetgangerszone moet de PS voor het eerst in dertig jaar concurrentie voor de burgemeesterssjerp vrezen. Krijgen we met Alain Courtois een liberale burgemeester, maken de groenen hun peilingen waar of volstaat het charmeoffensief van Philippe Close om als jongste ooit burgemeester te blijven?
© Photonews
| Voetgangerszone in Brussel-Stad
| De inzet |
Het is lang geleden dat het politieke speelveld in de Stad Brussel nog zo openlag. Is de Brusselaar bereid om de huidige meerderheid (PS-MR/Open VLD) het Samusocial-schandaal te vergeven, of weet de oppositie de roep om een nieuwe politieke cultuur en meer burgerinspraak in het stadhuis te verzilveren?
Dat het een bewogen legislatuur is geweest in Brussel-Stad, is een understatement. Nog voor Freddy Thielemans (PS) aan zijn derde ambtstermijn als burgemeester begon, had de besnorde burgervader CDH al uit het bestuur gekegeld en voor een coalitie met de liberalen gekozen. Amper een jaar later overhandigde Thielemans de sjerp aan Yvan Mayeur.
Als de verpersoonlijking van wat het meest ambitieuze project van deze legislatuur moest worden - de Anspachlaan autovrij maken - joeg die de handelaars snel tegen zich in het harnas. Al waren het uiteindelijk de opgestreken zitpenningen bij daklozenorganisatie Samusocial die Mayeur en zijn OCMW-voorzitster Pascale Peraïta de kop zouden kosten.
Toen in de nasleep van de Samusocial-affaire het kluwen aan vzw’s en mandaten rond het stadsbestuur kwam bovendrijven, leek Philippe Close als derde PS-burgemeester niet meteen de geschikte kandidaat voor de noodzakelijke verandering. Maar vandaag erkennen vriend en vijand dat Close snel en efficiënt orde op zaken heeft gesteld. De burgemeester realiseerde naar eigen zeggen de grootste hervorming ooit binnen het stadsbestuur, dat het voortaan met bijna 500 mandaten minder rooit.
Campagnekoorts
Op een poster die schepen Coomans (MR) tweette, worden vier liberale kandidaten als Jedi afgebeeld, the good guys uit Star Wars. Aan de dark side staat burgemeester Close, die de sleutel van de stad overhandigt aan de kwaadaardige Darth Vader.
De uitval tegen Close, met wie de liberalen besturen, werd ook in de eigen rangen niet erg gesmaakt. Al snel was de afbeelding nergens meer te bespeuren.
Verder kan deze meerderheid, “een van bouwers en werkers”, volgens schepen Els Ampe (Open VLD) pronken met 4.000 extra plaatsen op de schoolbanken en 500 in crèches, maar ook met nieuwe sportzalen en een nieuw politiecommissariaat voor Neder-Over-Heembeek en Haren. Al is die dadendrang tegelijk de zwakte van dit college geweest, erkent zowel Ampe als Close.
Over belangrijke projecten zoals de voetgangerszone is er te weinig gecommuniceerd en er zat te weinig burgerparticipatie in het beleid.
"De prioriteiten van deze meerderheid liggen helemaal fout."
Voor de oppositie lijdt het geen twijfel: Brussel heeft nood aan verandering. Dat heeft alles te maken met wat Bianca Debaets (CD&V) en Fabian Maingain (Défi) “de saga’s” van dit stadsbestuur noemen. Ze verwijzen naar de schandalen rond Samusocial, het wanbeheer bij Gial en de overname van het Koninklijk Circus, maar ook de uitwerking van de voetgangerszone en gekelderde projecten zoals de ondergrondse parkings en het Eurostadion. “De grootste mislukkingen zijn de projecten die de Stad zelf absoluut wou doordrukken,” klinkt het in koor.
Zowat de voltallige oppositie hoopt met burgerlijsten en een nadruk op burgerparticipatie een nieuwe politieke cultuur te kunnen installeren. Maar dan moeten ze wel een alternatief kunnen bieden voor het verbond PS-MR, waarvan het weinig twijfel lijdt dat ze opnieuw samen in zee gaan als ze daar de kans toe krijgen. Al moeten Close en Courtois het dan uitvechten voor de burgemeesterssjerp.
Haalt de huidige meerderheid niet genoeg stemmen binnen, dan wordt het uitkijken naar wat Ecolo-Groen en Défi doen. Kiezen zij ervoor om de huidige meerderheidspartijen te depanneren, of wordt er een onderling verbond gesmeed om zowel de liberalen als de socialisten buitenspel te zetten? Op 14 oktober worden de kaarten geschud, pas daarna wordt duidelijk wie aan de speeltafel kan blijven zitten.
© PhotoNews
| De Grote Markt met het Broodhuis en het bloementapijt.
© PhotoNews
| De Dansaertstraat
© PhotoNews
| De voetgangerszone
© PhotoNews
| Werken aan de voetgangerszone.
De Vlaamse schepen
Schepen Els Ampe (Open VLD) wil haar ambt voortzetten. Bij CD&V is Bianca Debaets een sterke kandidaat, maar de ambities van de staatssecretaris liggen vooral bij de gewestverkiezingen in 2019. Bart Dhondt (Groen) droomt wel van een zitje in het college. En dan is er nog Ans Persoons (SP.A), die na haar exit uit het college met de burgerlijst Change.Brussels naar de kiezer trekt. Voor haar, maar ook voor bijvoorbeeld Johan Van den Driessche (N-VA), lijkt een zitje een brug te ver. Wie het ook wordt, hij of zij moet eindelijk een nieuwe Nederlandstalige school in de Vijfhoek zien te realiseren en de taalblunders uit de communicatie van de stad weren.
Hoe scoort burgemeester Close op de baro(n)meter?
Philippe Close heeft in korte tijd een indrukwekkend parcours gelopen, maar een baron is hij allerminst. Hij is nog niet lang genoeg burgemeester, en haalde in 2012 weinig voorkeursstemmen. Hij moet er ook voor uitkijken dat oude rot Alain Courtois (MR) hem de loef niet afsteekt.
Politiek landschap
Brussel heeft een geschiedenis van blauwe burgemeesters. PS’ers Hervé Brouhon en Freddy Thielemans hebben die hegemonie kunnen doorbreken. De MR moest in 2012 bovendien CDH boven zich dulden. Na oktober liggen de kaarten zeker anders. Er is te veel gebeurd in dit bestuur.
Lees meer over: Brussel-Stad, Kiest 2018: Brussel-Stad, gemeenteraadsverkiezingen 2018, Philippe Close, Alain Courtois
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.