Leestip

De leestip van Pedro Díaz Lammertyn: ‘Ode aan de verwondering’ van Caroline Pauwels

© Muntpunt
26/08/2023

De Brusselse bibliotheken zetten 19 topboeken in de kijker, zorgvuldig gekozen door Brusselaars met een liefde voor lezen. Ontdek jouw zomerlectuur en laat je leiden door deze leesambassadeurs.

door Jolien Deweerdt

De Argentijnse Pedro Díaz Lammertyn (32) verkaste tien jaar geleden naar Brussel om vertaling en taalkunde te studeren. Na enkele jaren als onderzoeker in de taalkunde startte hij als medisch terminoloog in de IT-sector. Pedro woont in Oudergem en is er vrijwilliger bij bibliotheek Hertoginnedal.

Dag Pedro, kan je iets vertellen over je band met de bibliotheek?
Bibliotheken zijn een van de mooiste dingen die ik hier in België ontdekte. In Argentinië vind je ze enkel in universiteiten of scholen. Wie wil lezen, kan enkel daar of in een (tweedehands) boekhandel terecht. Een bibliotheek is ook een plek van ontmoeting. Zulke plaatsen zijn belangrijk in een wereld waar ook veel andere vormen van entertainment zijn. Ik kom al naar bibliotheek Hertoginnedal sinds ik in Oudergem woon en ik probeer mijn Nederlands zo veel mogelijk te oefenen door Nederlandstalige boeken te lezen.

Je las het boek ‘Ode aan de verwondering’ van Caroline Pauwels. Waarom heb je daarvoor gekozen?
Omdat het al een tijdje op mijn leeslijst stond en omdat ik een persoonlijke link heb met de auteur: ik studeerde aan de VUB, waar Caroline Pauwels rector was. Ik volgde haar werk al een tijdje en had altijd veel sympathie voor haar. Ze toonde dat ook vrouwen hogere posities kunnen innemen in de maatschappij en was heel open-minded, met oprechte interesse in andere opinies. Daarnaast sprak het thema ‘verwondering’ mij ook persoonlijk aan. Ik ben zelf vaak nieuwsgierig en verwonderd. Dat is ook de reden waarom ik naar België kwam. Ik zou veel dingen in mijn leven niet gedaan hebben als ik niet nieuwsgierig was.

odeaandeverwondering.jpg

Welke lessen heb je uit het boek getrokken?
Verwondering is een kenmerk uit je kindertijd. Volwassenen verliezen hun verwondering vaak, wat bijzonder jammer is. In onze hedendaagse maatschappij heerst soms de opvatting dat verwondering en nieuwsgierigheid tekens van zwakte zijn, maar ik vind dat ze net hele goede dingen in je leven brengen. Voor mij brachten ze veel verandering. Ik kwam op plaatsen waar ik anders nooit zou komen. Dé grote les die ik meeneem uit het boek, luidt: ‘Verwondering zet aan tot verandering.’ Als je de stem van verwondering hoort in je hoofd, dan moet je die volgen.

Heb je tips om die verwondering als volwassene aan te wakkeren?
Je moet je verwondering actief beoefenen en inschakelen. Laat je smartphone in je zak zitten. Als je door de stad loopt, kijk dan rond en stel jezelf vragen zoals “Waarom heeft dit gebouw geen ramen?” Mensen vergeten soms hoeveel dingen er rondom ons zijn waarover je verwonderd kan zijn. Sta open voor de wereld, andere ervaringen, andere mensen en andere plekken. Dan komt de verwondering vanzelf.

Ode aan de verwondering

Caroline Pauwels (auteur), Gerda Dendooven (illustrator), Bart Moeyaert (auteur), 2021, 140 p.

Kinderen zijn vaak verwonderd. Ergens op weg naar de volwassenheid verliezen de meesten van ons die onbevangenheid: de dingen zijn nu eenmaal wat ze zijn. En dat is jammer. Verwondering geeft het leven kleur, helpt om onze grenzen te verleggen en spoort ons aan om valse onzekerheden in vraag te stellen. Caroline Pauwels houdt een bezield pleidooi om opnieuw met die kinderlijke blik naar de wereld te kijken. In wetenschap en kunst, maar ook in de grote en kleine momenten van elke dag. Illustratrice Gerda Dendooven maakte passende tekeningen bij de tekst, die net als de geselecteerde gedichten van Bart Moeyaert uiting geven aan de verwondering in al haar veelzijdigheid.

Zou je het boek aanraden?
Absoluut. Ik ben normaal geen non-fictielezer, maar dit is geen saai essay rond een bepaald onderwerp. Caroline Pauwels bespreekt verwondering in het licht van verschillende thema's zoals geschiedenis, historische personages, dieren, sociologie, Griekse mythes, retoriek… Het is erg interessant.

Het boek wordt aangevuld met gedichten van Bart Moeyaert en tekeningen van Gerda Dendooven. Vind je dat een meerwaarde?
Ja, zeker! Ik vond het interessant dat je nieuwsgierig moet zijn om al deze verschillende kunstvormen in eenzelfde essay te kunnen bevatten. In dit boek gaan deze kunstvormen – tekst, gedichten en illustraties – heel vlot in elkaar over. Je vergeet soms bijna dat je aan het lezen bent. Het doet mij denken aan de manier waarop onze hersenen soms werken: je zit bijvoorbeeld in de trein en je gedachten gaan van het ene naar het andere thema zonder dat die overgang vreemd lijkt. Dat gevoel heb ik ook bij dit boek.

“Lezen is een beetje als kijken naar een schilderij; je vergeet soms waar je bent.”

Pedro Díaz Lammertyn

Waarom is lezen belangrijk voor jou?
Het is de goedkoopste manier om te reizen. Niet alleen naar andere landen, maar ook naar andere tijden en andere ideeën. Naar de hoofden van mensen met wie je nooit kan praten. Dat kan ook via films en tv, maar lezen is toch anders: je ervaring is persoonlijker omdat je je eigen verbeelding moet gebruiken. Je hebt een actieve rol. Daarom lees ik meestal fictie. Het is ook een manier om mij te ontspannen, iets wat ik moeilijk kan. En uiteraard lees ik ook graag omdat ik van taal hou. Taal is een vorm van kunst. Mensen kunnen zo verschillend schrijven over gelijkaardige gebeurtenissen en verhalen. Taal gaat over creativiteit en hoe iets te brengen. En lezen is een beetje als kijken naar een schilderij; je vergeet soms waar je bent.

Vanwaar komt het plezier dat je haalt uit lezen?
Ik had het geluk dat er in mijn ouderlijk huis heel veel boeken waren. Als kind kon ik dus veel lezen, wat keer op keer mijn fantasie prikkelde. Vooral ‘Choose Your Own Adventure’ deed dat: een boekenreeks geschreven vanuit het perspectief van de lezer. Om de zoveel pagina's kan je als lezer kiezen uit een aantal mogelijkheden. Je weet dus nooit wanneer het verhaal gaat eindigen. Sindsdien is de interesse in lezen blijven groeien en ben ik er nooit meer mee gestopt.

Hoe kies je boeken? Hoe volg je wat er leeft binnen de literatuur?
Ik volg veel auteurs die ik al ken en ben een echte verzamelaar: van auteurs die mij aanspreken, probeer ik alle boeken te lezen. Maar ik lees ook vaak boeken van interessante mensen die niet per se (uitsluitend) schrijvers zijn, zoals Caroline Pauwels. Ik informeer me ook via boekenwinkels maar ben niet altijd op de hoogte van de laatste trends. Er zijn ook zo veel oude boeken die ik nog wil lezen. Daardoor wordt mijn leeslijst alsmaar langer. Kiezen is verliezen.

pedrodiazlammertyn.jpg

Wat zijn voor jou de ingrediënten van een goed boek?
Het mag niet te saai worden, bijvoorbeeld door de lezer een actieve rol te geven. Daarnaast beïnvloedt hoe ik mij voel ook mijn opinie over een boek. Sommige boeken vind ik op het ene moment saai, maar later plots heel goed. Het is moeilijk om te zeggen wat een boek écht ‘goed’ maakt. Het is een gevoel, een subjectief oordeel.

Inclusie en diversiteit zijn hot topics: hoe dragen boeken bij tot een betere verstandhouding in een multiculturele samenleving?
Een auteur is anoniemer dan iemand die je hoort of ziet praten. Daardoor kan je de tekst makkelijker loskoppelen van de persoon. Op die manier zijn boeken positief voor inclusie en diversiteit. Ik probeer ook actief boeken te lezen uit verschillende landen en in verschillende talen. Als ik meer wil weten over een land, zal ik eerder een boek uit of over dat land lezen dan de Wikipediapagina erover. Ook dat kan een vorm van inclusie zijn. Lezen is een heel makkelijke manier om je kennis over de wereld te vergroten, zeker als je niet altijd boeken van dezelfde types auteurs leest.

"Brussel is zo'n goede stad om verwonderd in te zijn."

PEDRO DÍAZ LAMMERTYN

Over verschillende plaatsen gesproken: voel je je thuis in Brussel?
Ik voel me heel thuis in Brussel. Ik kom uit Córdoba, een klassieke stad met een groot centrum en niets errond. In Brussel heeft elke gemeente een apart centrum met een eigen karakter. Ik wandel graag door de verschillende wijken en dan denk ik: “Wauw, Brussel is zo'n goede stad om verwonderd in te zijn.” Ik vond het ook een goede studentenstad: heel toegankelijk en divers. Vroeger hoorde ik altijd dat Belgen heel gesloten zijn, maar dat strookt totaal niet met mijn ervaring. In het begin sprak ik slecht Frans en geen Nederlands, maar dat was nooit een probleem. Brussel is ook een stad van migranten, wat goed aanvoelt. De neiging om mensen in te delen in ‘van hier’ en ‘niet van hier’ speelt hier niet.

Heb je favoriete plekken in Brussel?
Ik hou van de verschillende grote en kleine groene plekken. Als ik er één moet kiezen, is het de Wasvrouwensteeg: een kort smal wegje tussen twee parken met een beekje ernaast, omzoomd door appelbomen. Als ik erdoor wandel ben ik altijd blij. Het ligt net naast een viaduct dus het contrast tussen het verkeer en de rustige natuur is groot: de ideale plek om verwonderd te blijven.

insamenwerking_muntpunt_debib.png

Ontdek de 19 boeken, lees de interviews, verken de activiteitenkalender en blader door het gratis zomermagazine via muntpunt.be/1stad19boeken en brusselsebibliotheken.be.

Plage Flagey

Zomer in de stad! En dus ook tijd voor een aantal zomerinterviews, Brusselse auteurs over hun stad, leestips van de leesambassadeurs én toeristische tips van onze eigen redacteurs.

1 Stad, 19 Boeken

De Brusselse bibliotheken zetten 19 topboeken in de kijker, zorgvuldig gekozen door Brusselaars met een liefde voor lezen. Ontdek jouw zomerlectuur en laat je leiden door deze leesambassadeurs.

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni