Estafette: Vive L’Espérance

De lente is in het land. Anderlecht speelt uitzonderlijk als vanouds op zaterdagavond. Dat betekent een heuse vrije dag op zondag. Luxe.

Fietsen met ‘De Bleiters’. We starten in de schaduw van de Basiliek van Koekelberg. In Sint-Agatha Berchem en Groot-Bijgaarden pikken we de ontbrekende leden op.

De Bleiters wonen overal. Schaarbeek, Jette, Ganshoren, Sint-Agatha-Berchem, Oudergem, Ternat, Dilbeek en Groot-Bijgaarden. Er wordt gekozen voor een tocht langs de Dender. Een mooie 70 kilometer lange rit die we willen afsluiten in ons stamcafé De Linde in Dilbeek. Helaas, het is gesloten. Een lichte domper.

Gelukkig leidt de ultieme fietsende Brusselaar en voorzitter van het clubje ons naar een nieuwe afspanning. Zonder voorzitter Dirk geen Bleiters. Hij gidst ons naar een geweldige kroeg in Sint-Agatha-Berchem, aan de kerk.

Ik ontdek A l’Espérance. Een echt Brussels café. Figuren. Daar komt Gust binnen, trappenmaker en voormalig afgevaardigde van VK Berchem waar twee van onze Bleiters nog voor gevoetbald hebben.

Rechts van ons zit een oud koppeltje, in hun zondagse kleren, stilzwijgend naast elkaar. Het is zondagmiddag. L’apéro. Zij drinkt mondjesmaat van een wit wijntje, hij bewondert een rosé. De cigarillo’s liggen uitgestrekt voor hem klaar, symmetrisch zij aan zij in een afgeleefd metalen doosje. De boodschappen staan op de stoelen voor hen.

Naast het aandoenlijk koppeltje zit een oudere dame met paars haar. Een volmaakt getapte drieëndertiger staat uitnodigend voor haar klaar. Haar glimlach is eeuwig.

Aan de bar staat een man te wankelen op zijn benen. Hij is behoorlijk aangeschoten. De gezellige dronkaard draagt een T-shirt van RWDM. Hij roept plots. Iets onverstaanbaars, niets agressiefs. Een andere stamgast maant hem vriendelijk aan tot kalmte door hem vriendelijk op de rug te kloppen. Even later is hij verdwenen.

Aan de muren hangen voetbalfoto’s. Voornamelijk van RWDM en Union Saint-Gilloise. Ingekaderde truien uit Sint-Gillis. Niets van Sporting Anderlecht.

“Ben je niet op je ongemak?”, vraagt een collega. Waarom zou ik? Brusselse zwans lost veel op. We lachen en we drinken wat. De oud-voorzitter van de bierfederatie fietst bij ons. Met een andere Bleiter, het grootste laweit, hebben ze jaren geleden een nog steeds springlevende bierclub opgericht.

‘Groot laweit’ roept steevast, bij elke bestelling, de brouwersdatum van zijn lievelingsbier. “2013,” roept hij. De reden ontgaat ons, maar we liggen dubbel. Dat fietsen en dat uurtje lachen en keuvelen per week mogen ze mij nooit afpakken.

Vive L’Espérance! De patron is overigens supporter van RSC Anderlecht.

David Steegen is persverantwoordelijke van RSC Anderlecht