Resto: Pipaillon

Een bezoek aan Pipaillon is als een trip naar het verleden: de nostalgie overweldigt je. Met muziek die recht uit de jaren 1960 komt – Ricky Nelsons 'Teenage idol', het kenwijsje van A man and a woman –, formicatafels, spullen die uit prullariashops zijn geplukt en Eames-meubilair vind je hier alles voor een reis door de tijd.

In dat rustgevende interieur ligt de focus op verschillende in bokalen gestoken producten. Geen toeval, want Pipaillon vormt zowat de toonbank van La Conserverie, dat gewijd is aan jams, coulis, chutneys, tapenades en meer, allemaal in kleine hoeveelheden ter plekke geproduceerd. De namen van de verschillende conserven verraden humor: een chutney met de naam Mango Unchained, gekonfijte citroenen die door het leven gaan als Yellow Submarine.

Geheel in lijn met die semirurale, semistedelijke geest ligt de 'moederlijke' kwaliteit van de plek. Die valt aan tal van attente details af te lezen, zoals het water met muntblaadjes waarop je jezelf kan trakteren en de oprechte manier waarop bezoekers worden verwelkomd.

We gingen er dan ook van uit dat de lunch een aangename ervaring zou zijn. Wat ook bleek, meteen van bij de dagsoep (€5), die vanzelfsprekend geserveerd werd in een in deze contreien ooit zo populaire weckpot. De soep, waarvan zowel de textuur als de temperatuur perfect waren, was een zeer juiste combinatie van selder en wortel, van extra pit voorzien door een snuifje kardemom. Als hoofdgerecht lonkten we naar een mooie mango-avocadosalade, maar kozen uiteindelijk voor het broodje Pipaillon (€6). Dat was perfect: veldsla, verse geitenkaas, raketsla, tomaat en een huisgemaakte tapenade van groene olijven. Nog twee troeven ter afsluiting: het bier is lekker (Zinnebir en Jambe-de-Bois van de Brasserie de la Senne) en de desserts zijn uitstekend, met een verrukkelijke wortelcake (€4,50) als bewijs.

open: ma > vr 9 > 18.30 & za 10 > 18.30