Hoe gaat het met de Israëli? Niet zo goed als we mogen voortgaan op het portret dat Eran Kolirin schetst van een modaal, schijnbaar harmonieus gezin.

De regisseur-scenarist slaat een veel ernstigere toon aan dan in zijn arthousesucces The band’s visit. De vier familieleden overschrijden elk op hun manier een grens. De vader vindt na een carrière in het leger zijn draai niet in een door geld en succes geobsedeerde samenleving. De moeder valt voor de charmes van een van haar leerlingen. De zoon zint op wraak en de dochter gaat helemaal op in activisme en solidariteit met de Palestijnen.

We gaan niet in discussie met wie dit een goede, genuanceerde film vindt. De acteurs zijn onberispelijk en de cameraman tovert enkele sterke beelden uit zijn hoed. Maar het tempo ligt laag en het ligt er vingerdik op dat Kolirin zijn personages gebruikt om het over zijn land te hebben.

Een land dat worstelt met onbenoemde schuldgevoelens en angsten, een land dat zijn kwetsuren niet ziet. Een land van goede mensen in een slechte situatie. Weten wij veel of dat een correcte analyse is. De discussie na de film zou wel eens passioneler kunnen zijn dan de goedbedoelde maar vrij droge film.

> Beyond the mountains and hills. IL, dir.: Eran Kolirin, act.: Alon Pdut, Shiree Nadav-Naor, Mili Eshet

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Film

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni