1673 De Patrick Kevin Janssens Jemaine Clement  Charlie De Keersmaecker - Savage Film
Review
Score: 3 op 5

Review: De Patrick

Niels Ruëll
© BRUZZ
28/08/2019
  • BE, dir.: Tim Mielants, act.: Kevin Janssens, Pierre Bokma, Bouli Lanners, Josse De Pauw

Dat de personages in hun blootje rondlopen, is het minst vreemde aan De Patrick. Met zijn geslaagde debuutfilm over de eigenaardigheid van de mens vindt Tim Mielants aansluiting bij de Belgische cinema met een surreële inslag.

Een even originele besparing als huilen in bad is je tragikomedie situeren in een naturistencamping in de Ardennen. De eerste minuten is het wennen om gevierde acteurs als Pierre Bokma, Josse De Pauw, Frank Vercruyssen en Ariane van Vliet in hun niet perfect afgetrainde, niet meer jonge blootje te zien rondlopen en ruziemaken. Daarna zie je het bloot niet meer omdat er niets aan is, omdat het aseksueel naakt is en omdat het door de wol geverfde acteurs zijn, maar ook omdat de film continu intrigeert en voor geen gat te vangen is.


De Patrick is een debuutfilm maar voelt zo niet aan. Wellicht omdat Tim Mielants al een pak ervaring heeft als regisseur van tv-series zoals Cordon, Peaky Blinders en Legion. Hij durft tegen de haren in te strijken en een sfeer te installeren waarin alles je nét ontsnapt. Zoals in een droom. Met Frank van den Eeden verzekerde hij zich van een director of photography die er mee voor zorgt dat de beelden uitdrukken wat er moet worden uitgedrukt.


Door penibele omstandigheden draait alles op een naturistencamping in de Ardennen rond de Patrick, een klusjesman die het net waardeert dat er niets om hem draait. De zwaar verdikte en verlelijkte Kevin Janssens (D’Ardennen) heeft amper dialoog en mag nauwelijks emoties tonen, maar kan de zware rol aan. Patricks gebrek aan ambitie werkt op de zenuwen van de kampeerders die wel veroordeeld zijn tot machtsspelletjes. “We worden ambetant door naar u te kijken. Doe iets met uw leven. De wereld gaat naar de kloten door mensen zoals gij.”

In plaats van ostentatief te rouwen na de plotse dood van zijn vader en het beheer van de camping in handen te nemen, zoekt Patrick obsessief naar zijn vermiste hamer. Het is grappig én tragisch. Uiteindelijk aanvaard je de sloef als held van het verhaal en dat is mooi. Het scenario houdt een hoge vlucht tegen, maar de bijblijvende eigenaardigheid verraadt dat Mielants gerust wel ambitie mag hebben.

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Brussel, Film, de patrick, tim mielants, Kevin Janssens, Bouli Lanners, josse de pauw

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni