CD: Anna Calvi

De rood geschminkte lippen. De rauwe, smachtende stem. Het hoekige geluid. De dramatiek. De nieuwe Britse rockhype heeft nogal wat gemeen met de jonge Polly Jean Harvey. Nick Cave nam haar bovendien nog voor dit debuut al mee op sleeptouw als voorprogramma van zijn Grinderman, en PJ Harvey-vertrouweling Rob Ellis werd slim gecast als coproducer.

Het plaatje klopt, en dat heeft twee redenen. Eén: Anna Calvi is allesbehalve een kloon. De zangeres uit Zuidwest-Londen intrigeert. Wie anders durft haar debuut te openen met amper meer dan een sober versterkte, broeierige flamencogitaar. De spanning is meteen te snijden, en dan hebben we haar stem nog niet gehoord. Die gaat op de volgende negen tracks afwisselend schreeuwend en zalvend tekeer.

Twee: dit is niet het geluid van iemand die snelsnel een plaat heeft opgenomen. Daar klinkt de zangeres met warmbloedige Italiaanse roots te zelfzeker voor, haar rock noir te gelaagd. Telecaster en stem zijn vrijwel perfect op elkaar afgestemd. Een heerlijke stomp in de maag. Live te incasseren op woensdag 9 februari in de Botanique.

wanneer: 09/02/2011 om 20.00
tickets: € 9/12/15