Boek: La Garden Party

Bouüaerts aanpak is vergelijkbaar met die van Michael Cunningham in zijn magistrale roman The hours. De Amerikaanse schrijver vond inspiratie bij de Britse modernistische schrijfster Virginia Woolf, Thierry Bouüaert bij een vriendin en collega van Woolf uit Nieuw-Zeeland: Katherine Mansfield. Beiden wisselen fragmenten uit het leven van de schrijfster af met een hedendaagse bewerking van een van hun verhalen.

Bouüaert liet zijn oog valen op 'The garden party' en transponeerde het kortverhaal naar het België van 2008. Een jongedame is in haar nopjes met de opdracht om de voorbereidingen van een tuinfeest in goede banen te leiden. Het prachtige weer vergroot de kans op een memorabele editie. Moet de enorme feesttent worden opgetrokken aan de weelderig bloeiende rozenstruiken of elders op het immense landgoed van de steenrijke familie? Waar moet het orkest dan komen? Zou ze nu al van de roomsoezen durven proeven? De illusie van een perfecte wereld wordt brutaal doorprikt door het bericht dat in de naburige arbeiderswijk een vader van vijf kinderen is overleden, kort nadat hij zich opwond over de dreigementen van zijn bank. Laura wil het feest afblazen, maar laat zich uiteindelijk toch door moeder een feesthoed opzetten. Ze moet nog veel leren. Tijdens het feest verkneukelen de opulente gasten zich in de mogelijkheden die de financiële crisis hun bieden zal. De kloof tussen rijk en arm is vandaag nog zo diep als in 1922.

Een handvol keren duikt Bouüaert abrupt en onverwacht in het verleden van de schrijfster. Mansfield groeide zelf op in het bekrompen milieu van de rijkaards van Wellington. Net zoals zijn voorbeeld moet Bouüaert het niet hebben van een spannende intrige maar is hij een meester in het schetsen van de sfeer en de stroom van stemmingswisselingen van zijn sensitieve heldin. Laura is nog volop op zoek naar zichzelf en we zijn de bevoorrechte getuigen van dat kleine maar cruciale moment waarop je je onschuld verliest. Veel intiemer wordt het niet. Net als de modernisten maakt Bouüaert, een achterkleinkind van de schilder Jef Bouüaert, gebruik van verschillende technieken om tot de essentie te komen. Niet alleen het verhaal vereist een rustig leestempo, ook het tekenwerk vraagt om traagheid.

wanneer: 13/03/2011 om 15u in Brüsel