De vijf hoeken van de wereld: China en Japan in Brussel

Het is een oud wereldbeeld dat voldoende gemeenschappelijks ziet tussen China en Japan om met twee replica’s van gebouwen uit die respectievelijke landen een gezellig architectonisch geheel te bouwen. Een beetje alsof men in India Europa zou verzinnebeelden door in een of andere paleistuin ginds een replica van de Eiffeltoren naast een Zwitsers chalet te plaatsen. De Japanse Toren en het Chinees Paviljoen behoren tot de laatste frivole stedenbouwkundige verwezenlijkingen van Leopold II.

Belangrijk om weten is dat het eigenlijk geen echte replica's zijn. Verschillende sierelementen van de Japanse Toren en het polychrome houtwerk van het Chinees Paviljoen werden in de betreffende landen vervaardigd, maar voor het overige betreft het hier ontwerpen van de Franse architect Alexandre Marcel (1860-1928), die construeerde volgens Europese bouwprincipes en voor de decoratie een beroep deed op Parijse kunstenaars.

De Japanse Toren werd ingehuldigd in 1905, maar het Chinees paviljoen was pas af toen de Wereldtentoonstelling van 1910 al begonnen was. Het paviljoen zou oorspronkelijk dienstdoen als restaurant, maar dat is er nooit van gekomen.

Uiteindelijk erfde de staat het geheel, en maakten de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis er hun Musea van het Verre Oosten in. De Japanse Toren toont eeuwenoud Japans decoratief porselein en siervoorwerpen. In het Chinees Paviljoen wordt Chinees porselein getoond, en in het dienstgebouw van het Chinees Paviljoen is het Museum voor Japanse Kunst ondergebracht, dat zich vooral toespitst op de Edo-periode (1600-1868). Een kaartje geeft toegang tot het geheel, waartoe ook een mooi park behoort. Tegenwoordig is er een audiogids beschikbaar die u langs de gebouwen en de verzamelingen voert.