CD: Ghostory van School of Seven Bells
Sneu voor wie verliefd was op de etherische, engelachtige samenzang van de twee zusjes, maar het tot duo afgeslankte trio lijkt meer in evenwicht dan voorheen.
De band heeft roots in de indierock en ambient, maar op hun albums figureert voornamelijk dromerige electro. Hun debuut stoeide nog shoegaze en chillwave, maar daar bleven op het poppy Disconnect from desire enkel nog de contouren van over. Die zijn op Ghostory nog wat bijgeslepen.
De sound is uitgepuurd, onder de uitdagende elektronica resoneren fijnzinnige melodieën. Hier en daar zorgen weerbarstige gitaren voor minimale ruwheid. De negen etherische songs zijn opgebouwd rond het verhaal van een jonge vrouw genaamd Lafaye en de geesten (van ex-geliefden) die door haar hoofd spelen.
Een conceptplaat dus, maar laat je daar niet door afleiden. In de teksten worden complexe emoties niet al te cryptisch verwoord, al zingt Deheza ze steevast met onderkoelde stem. 'Low times' is een opzwepende moker, 'Reappear' zweeft bedwelmd door het zwerk. Hypnotiserend (dans)plaatje.
School of Seven Bells treedt op 10 maart 2012 op in de Botanique (20.00 uur, €7/10/13)
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.