DVD: 22 mei

In de bioscoop is geen kat gaan kijken naar 22 mei. Zullen we daaruit besluiten dat u gewoon massaal op de dvd gewacht hebt? Het is een visueel én inhoudelijk straffe film zoals je hem niet elke week tegenkomt. In Vlaanderen niet, maar ook in de rest van de wereld niet.

Anderhalf uur film samenvatten in vier zinnen is nooit gemakkelijk. In dit geval is er geen beginnen aan. Laat dat net een van de troeven zijn van 22 mei.

Koen Mortier heeft een broertje dood aan brave verhaaltjes zoals er dertien in een dozijn gaan en kent genoeg van film om op avontuur te gaan. Hij is de architect van een filmisch labyrint waarin het niet prettig toeven is. Maar je hart klopt sneller want je weet nooit wat volgt en je hersenen draaien dol want je wilt niet verloren lopen. Wat uiteraard wel gebeurt.

Je wordt uitgenodigd op een trip en maakt iets mee. Van hoeveel films per jaar kun je dat zeggen?

De centrale gebeurtenis is een explosie in een winkelcentrum. De hoofdfiguur is de bewaker die de bommenlegger doorliet. Hij wordt geplaagd door schuldgevoelens en door de vragen, beschuldigingen, woede, pijn en het onbegrip van de overledenen. Hun onvolmaakte en soms zelfs ellendige of onbenullige levens eindigden met een knal.

Wat valt daarover te vertellen? Niets. Het is een zinloze dood. Onze bewaker mag piekeren, zoeken en zichzelf pijnigen zoveel hij wil, hij mag tussenwerelden verkennen, in vagevuren naar de verhalen luisteren van zij die niets meer te vertellen hebben en alles duizendmaal herbeleven. Er zijn geen antwoorden. De bom is ontploft. Alles is kapot. Wat kun je na die conclusie nog doen?

Mortier steekt de middelvinger op en laat zien hoe mooi en majestueus de destructie is. Krachtig, provocerend en verduiveld goed gezien.