DVD: Noir Océan

Marion Hänsel is een lezer én een avonturierster en weet beide passies te combineren in haar beroep. Voor Noir océan ging de avontuurlijkste der Belgische regisseurs het gevecht aan met de kortverhalen van Hubert Mingarelli en de golven van de oceaan.

Noir océan had u eind december in de bioscoop moeten zien. Op het grote doek komen de fraaie, uitgepuurde beelden van verstilling en intimiteit het best tot hun recht. De sleutel tot de film zijn de veelzeggende blikken van de matrozen van de Franse marine die nog blozen, die nog geen man zijn.

Toch is er ook een onverwacht voordeel voor wie de nieuwste van de grote dame van de Belgische, maar resoluut internationaal georiënteerde film nu pas op dvd ontdekt. De kernramp in Fukushima maakte opnieuw duidelijk dat er grote gevaren verbonden zijn aan kernenergie. Die verschrikkelijke herinnering helpt om Noir océan intenser te beleven.

Hänsel neemt ons mee aan boord van een Frans marineschip dat in 1974 deelneemt aan nucleaire proeven op het Frans-Polynesische atol Mururoa in de Stille Oceaan. Een rechtstreekse aanklacht is het niet, Hänsel speelt het veel subtieler. Ze observeert de matrozen, drie in het bijzonder. Zij weten van toeten noch blazen, doen routinewerk, verkleumen tijdens nachtelijke wachtbeurten, boksen, drinken.

Na de atoomproef zijn hun existentiële verwarring, eenzaamheid en verdriet eens zo sterk. Ze hebben nood aan een schouder om op uit te huilen maar ze zijn zo alleen en ver van huis.

De dvd bevat ook een making-of. De totstandkoming van de film is behoorlijk spectaculair.

Hänsel mag zich gespecialiseerd hebben in verfilmingen van boeken - ze adapteerde eerder onder andere Dust van J.M. Coetzee en The quarry van Damien Galgut -, ze zoekt als regisseur de confrontatie op met het natuurgeweld. In Si le vent soulève les sables is een Afrikaanse woestijn verwoestend, deze keer charterde ze een enorme Russische boot en filmde op zee. niels ruëll