Annemie Verbeke sluit winkel na twintig jaar

Twintig jaar lang had modeontwerpster Annemie Verbeke een winkel in de Dansaertwijk. Deze week stopt ze ermee. “Ik zeg niet dat ik definitief een punt zet achter mijn bestaan in de mode. Maar voorlopig heb ik er even genoeg van.”

In 1999 ging de winkel open. Verbeke was toen al veel langer met mode bezig. Ze studeerde aan Sint-Lucas en de Academie van Schone Kunsten in Gent en ging in 1979 de textielindustrie in, onder meer als styliste voor breigoedfabrikanten als Chamail. Knitwear zou altijd een van haar specialiteiten blijven.

In 1986 maakte ze een eerste collectie onder haar eigen naam. Dertien jaar later streek ze neer in een schitterend herenhuis in de Dansaertstraat en vestigde vrijwel onmiddellijk haar reputatie als designer van elegante tricots en vrouwelijke stukken in bijzondere stoffen. Twee jaar geleden werd het herenhuis verkocht. Verbeke bracht de winkel over naar de Léon Lepagestraat, naar de plek waar voorheen de ramsjzaak van Passa Porta was gevestigd.

Paradoxale kwaliteiten

Nu de huur daar ten einde loopt, sluit ze de zaak. “Ik heb ook geen nieuwe collectie meer getekend.” Niet dat mode haar niet meer interesseert, maar in de huidige vorm wil ze niet meer verder. “Ik ben ondertussen ook 66.”

Het creatieve gedeelte vindt ze nog altijd leuk, maar al de rest, met name het commerciële, valt haar steeds zwaarder. “Twintig jaar winkel betekent veertig collecties ontwerpen en verkopen, twee per jaar. Als modeontwerper moet je zoveel kwaliteiten hebben, soms paradoxale kwaliteiten. Je moet creatief zijn en tegelijkertijd met beide voeten op de grond staan, je moet poëtisch zijn en toch jezelf voortdurend verkopen. Dat ben ik moe.”

Vrije vogel

Na 42 jaar in de mode is het dus tijd voor iets anders. Want niets doen ligt niet in haar aard. “Ik zou niet kunnen leven zonder projecten.” Ze broedt dan ook op allerlei nieuwe activiteiten. Zo wil ze haar kennis en ervaring doorgeven aan de jongere generaties via workshops.

En wat met de flinke schare trouwe klanten? Die moeten niet helemaal wanhopen. Er zullen nog stockverkopen zijn, in Brussel en Antwerpen. En misschien komt er nog iets als een pop-upwinkel met een klein gedeelte tricot. “Dat is niet uitgesloten. Ik zeg niet dat ik er definitief een punt achter zet. Maar ik wil geen winkel meer met een vaste huurovereenkomst. Geen contracten meer voor mij. Ik wil een beetje lichter in het leven staan, een vrije vogel zijn.”