Babysitapp maakt zich op om Europa te veroveren: 'We geven ouders hun vrijheid terug'

De app werd eerst alleen in Brussel gelanceerd, een stad waarin expats en nieuwe inwoners meestal niet kunnen rekenen op grootouders in de buurt. De twee oprichters zijn niet meer actief in het bedrijf, maar gaan nog altijd prat op hun geesteskind. De Boose, medestrijder van het eerste uur, werkte eerder met de man van Biebuyck aan een nooit doorgebroken app om pakjes te laten bezorgen.

Vertrouwen was van in het begin het sleutelwoord, want je vertrouwt je bloedjes van kinderen niet toe aan om het even wie. De Boose zegt dat hij het warme water niet heeft uitgevonden: “We vertrekken van de aanbevelingen van vrienden en mond-tot-mondreclame. Zo werkt het al lang in de praktijk, maar in de app is het aanbod van beschikbare babysitters veel groter. Vroeger belde je rond om een babysit te vinden, en als er niemand vrij was, bleef je thuis. Wij geven ouders hun vrijheid terug.”

Algoritmes

In de app hebben ouders het laatste woord. Als ze voor een bepaalde tijdsduur een babysit zoeken, maakt de app een selectie op basis van algoritmes. Babysitters op wie jij of je vrienden al een beroep hebben gedaan, krijgen voorrang.

De app zoekt in het klantenbestand van de babysitter ook naar leden van jouw netwerk, bijvoorbeeld werknemers van hetzelfde bedrijf of ouders die hun kinderen naar dezelfde school sturen. Als de babysitter vlakbij woont, verschijnt hij ook bovenaan in het lijstje. Andere criteria: de taal die de babysitter spreekt, zijn vaardigheden en certificaten en zijn waarderingsscore. Gewapend met die profielgegevens kan de ouder uitnodigingen sturen naar kandidaten en, na een chatsessie over de praktische afspraken, de knoop doorhakken.

Dat leidt in de regel tot goede matches, vertelt De Boose: “98 procent van de ouders geeft een topscore van vier of vijf. Klanten zijn eigenlijk alleen ontevreden als de babysitter op het laatste moment afzegt of gewoon niet komt opdagen. Toucher du bois, maar er zijn nog geen incidenten geweest, waarvoor de verzekering is moeten tussenbeide komen.”

Tarieven

Ouders en babysitters spreken onderling het tarief af. In Brussel ligt de gemiddelde prijs op 7 à 8 euro per uur, in Vlaanderen op 5 à 6 euro. Ouders moeten zich abonneren op Bsit om de app te kunnen gebruiken. Een jaarabonnement kost 4,5 euro per maand voor het standaardaanbod en 6,5 euro voor het uitgebreide aanbod, met onder meer ook opvang tijdens de vakantie. In de beginjaren haalde Bsit zijn inkomsten uit het babysitten zelf: 1,5 euro per sessie.

“We zijn overgeschakeld op de abonnemementsformule omdat we zo beter onze financiële inkomsten kunnen inschatten. Het sluit ook aan bij de uitbreiding van onze diensten. We bieden nu ook oplossingen op langere termijn aan voor de opvang na school en tijdens de vakantie.”

De app is intussen actief in alle grote Belgische steden en ook in onze buurlanden. De kaap van de 400.000 geregistreerde gebruikers is pas overschreden. De ene helft bestaat uit ouders, de andere – niet betalende - helft uit babysitters. Wat is het profiel van de typische gebruiker? “De ouders wonen in de stad en beschikken over een zekere kapitaalkracht.

Ze moeten immers geld hebben voor zowel een restaurant- of theaterbezoek als voor de babysitter. De babysitters zijn heel vaak jonge studentes, maar ook mannen en gepensioneerden geven zich op om kinderen van school te halen en thuis op te vangen. Ook voor de babysitters is de app een revolutie, want ze hebben nu veel meer opdrachten en ze kiezen nog altijd zelf welke uitnodigingen ze accepteren of afwijzen.”

Bsit volgt als beloftevolle Belgische speler het spoor van de digitale deeleconomie. Niet Uber, maar Airbnb was een inspiratiebron, zoals blijkt uit de oorspronkelijke naam AirBsit. De Boose herinnert zich nog goed de dreigende brieven die hij kreeg van het merkenbureau van het Amerikaanse onlineverhuurplatform. “Onze eerste reactie luidde dat we in een andere branche werkten en dat de ‘air’ in onze naam verwees naar de ademruimte die we aan ouders gaven. Maar we wilden geen tijd en energie in een mogelijk proces steken. Bsit was ons eerste idee, maar die domeinnaam was bezet. We hebben de URL dan maar opgekocht.”

Vader van vier

Het komende jaar ligt de focus van Bsit op Parijs, waar het bedrijf een kantoor met vier medewerkers heeft geopend. De Franse hoofdstad moet de deur openen voor een Europese doorbraak, waarna ook Berlijn en Londen in het vizier komen.

De Boose is niet bang voor de concurrentie, want “we hebben de beste oplossing op de markt”. Dreigt met een te snelle buitenlandse groei niet het Take Eat Easy-scenario? De Brusselse maaltijdbezorgingsdienst overtilde zich en ging roemloos ten onder. De Boose glimlacht: “Op basis van de huidige opbrengsten en kosten zouden we al rendabel in België kunnen zijn, maar we mikken op een snelle groei om marktleider in Europa te kunnen worden.” Een bod van een grote techspeler wijst hij niet a priori af: “Alles is te koop in het leven. We hangen nu ook af van investeerders.”

De Boose is zelf een trouwe klant van Bsit. Hij heeft vier dochters van respectievelijk twaalf, tien, zeven en twee jaar oud. Hij schakelt wekelijks een babysitter in als hij met zijn vrouw op stap gaat of aan sport doet. “Het contact met de babysitters is altijd heel fijn. En ik merk ook wat een verschil ik met mijn werk kan maken. Al verdien ik een pak minder dan vroeger, de voldoening is zoveel groter.”