Signora Ava

(© Saskia Vanderstichele)

What happens when an Italian restaurant is reduced to the basics? Nothing less than a fine demonstration of popular gastronomy. Check it out at Signora Ava.

Ever heard of Ockham’s razor? It is a philosophical principle that could be summed up as saying, “Why make things complicated when they can be done simply?” Unfortunately, lots of people running restaurants feel obliged to keep adding layers – complex presentation, pointless protocol, catchphrases, etc. – to hide the fact that their project lacks content. Thankfully, there is none of that at Signora Ava. Based in a former bistro on the Vlaamsesteenweg/rue de Flandre, this is an establishment devoted to Italian cuisine. It is the brainchild of one Enzo, a chef who made the bold move of leaving the prestigious Bocconi for this unpretentious spot, which he runs with the help of a friendly young lady. Straight away, the decor is a manifesto of good taste: a delicatessen counter with cooked meats and Italian products, shelves in recycled wood, miscellaneous objects found at the flea market, second-hand lamps, checked placemats, etc. – a model of simplicity. Matching the principles underlying the decor, the cuisine is true to the spirit of Italian gastronomy in its meticulous use of excellent ingredients. As in the superb €15 lunch, made up of a board with antipasti, a main course, and a glass of wine. The first course included a few slices of Caciocavallo, a stretched-curd cheese from southern Italy, coppa, and some mortadella with pistachios. All freshly cut, as it should be, and sprinkled with oregano flowers. Our main course was paccheri, short tubes of pasta, extremely al dente – which may come as a shock to local palates that are not used to that, but is an absolute delight for fans. The pasta came with finely grated pecorino and a juicy buffalo sausage chopped up in a tomato sauce whose acidity was just right. The wine list, by the way, is entirely Italian, including, for example, a Caldora Sangiovese from the Abruzzi.

FR | Déjà entendu parler du rasoir d’Ockham ? Il s’agit d’un principe de raisonnement philosophique que l’on pourrait résumer par « pourquoi faire compliqué lorsqu’on peut faire simple ? » Malheureusement, il est inconnu de nombreux restaurateurs qui se sentent obligés d’en rajouter des couches pour dissimuler combien leur projet est creux. Bonne nouvelle, Signora Ava, c’est tout le contraire. Logé dans un ancien bistrot de la rue de Flandre, cette enseigne est dédiée à la cuisine italienne. Elle est signée par un chef, Enzo, qui a viré sa cuti en délaissant le prestigieux Bocconi pour cet endroit sans prétention. Le décor du lieu est à lui seul un manifeste de bon goût : comptoir d’épicerie fine avec salaisons et produits cisalpins, étagères en bois recyclé, objets trouvés aux puces, luminaires chinés, sets à carreaux… Un vrai modèle de simplicité. En phase avec cette profession de foi, la cuisine épouse l’esprit même de la gastronomie italienne, soit des produits supérieurs exprimés avec justesse. Pour preuve, le lunch à 15 euros – comprenant une planche d’antipasti, un plat et un verre de vin – est imparable. La planche livre quelques tranches de caciocavallo, un fromage à pâte filée du sud du pays, de la coppa et un peu de mortadelle aux pistaches. Le tout tranché minute comme il se doit et parsemé de fleurs d’origan. Le plat ? Des paccheri, sortes de tubes courts à la cuisson radicale, ce qui peut constituer un choc pour le palais belge pas habitué… mais qui est un ravissement pour les amateurs. Ces pâtes sont accompagnées de pecorino finement râpé et d’une juteuse saucisse de buffle émiettée dans une sauce tomate à l’acidité maîtrisée. Mentionnons encore la parfaite sélection des vins, tous italiens, à l’image du sangiovese de chez Caldora dans les Abruzzes.

NL | Ooit gehoord van Ockhams scheermes? Dat is een principe uit de kennistheorie dat je zou kunnen samenvatten als: waarom iets moeilijk maken als het ook simpel kan? Helaas is dat inzicht onbekend bij veel restaurateurs die zich verplicht voelen om voortdurend extra laagjes toe te voegen, om te verdoezelen hoe hol hun project eigenlijk is. Wel, Signora Ava doet compleet het tegenovergestelde. De plek, gehuisd in een oude bistro in de Vlaamsesteenweg, wijdt zich volledig aan de Italiaanse keuken. Chef Enzo begon een nieuw bestaan door zijn plek in het prestigieuze Bocconi in te ruilen voor deze pretentieloze gelegenheid die hij samen met een gastvrije jonge vrouw uitbaat. De inrichting op zich is al een toonbeeld van goede smaak en eenvoud: een kruidenierstoog met pekelwaren en cis-Alpijnse producten, rekken in gerecycleerd hout, objets trouvés van de vlooienmarkt, gechineerde verlichting, geruite placemats… In dezelfde sfeer opteert de keuken voor de geest zelf van de Italiaanse gastronomie, lees: superieure producten die zuiver en correct op tafel belanden. Onze lunch (€15), bestaande uit een reeks antipasti, een hoofdgerecht en een glas wijn, bleek een schot in de roos. Bij de antipasti vonden we enkele schijfjes Caciocavallo, een kaas van het type pasta filata uit het zuiden van het land, coppa en mortadella met pistachenoten. Alles, zoals het hoort, vers versneden en bestrooid met oreganobloemen. Ons hoofdgerecht bestond uit paccheri, een soort korte pastabuisjes met een voor het Belgische palet behoorlijk radicale cuisson, maar een absoluut genot voor de liefhebbers, begeleid met fijn geraspte pecorino en sappige stukjes buffelworst in een tomatensaus met een mooi uitgebalanceerde aciditeit. En dan nog een woordje van hulde voor de perfecte selectie wijnen, die allemaal Italiaans zijn, zoals de sangiovese van bij Caldora in de Abruzzen.

SIGNORA AVA ••••
Vlaamsesteenweg 92 rue de Flandre, Brussel/Bruxelles, 0466-33.59.25, di/ma/Tu 18.30 > 22.30, wo/me/We > za/sa/Sa 12 > 14.30 & 18.30 > 22.30