L'Athenée

(© Ivan Put)

L’Athenée is behind the church of Sint-Bonifaas/Saint-Boniface and is particularly popular thanks to its large terrasse that has not yet been stored away completely due to the generous weather. The multi-coloured chairs can be found both on the pavement outside the door and on the opposite side of the street where the church’s apse has left considerable space for fun. Yet another side of the crossroads is occupied by the dilapidated façade of the Athenée Royal, which is named after the French author François Rabelais, the spiritual father of the guzzling glutton Gargantua. In other words, the whole area feels almost like a piazza in a Mediterranean student town. The café itself looks quite old, and its current managers have been running it for six years. Old is also a good word to describe what the café looks like. But it is old and beautiful. The awning, the curtains, and the plants growing strangely on the window ledge make the interior quite dark. The glitter ball on the ceiling can do nothing to change the fact that the woodwork and the marked beige plasterwork all have the same sallow colour as the café frappé we ordered. Which is probably the same colour as the majority of the twenty-odd teas and infusions that are listed on the menu and displayed in glass jars on a separate, quaintly lit little shelf. This place also serves good beers brewed by trappists or the fine breweries Brasserie de la Senne, Dupont, and Belgoo. Life here is enjoyed by one and all, even the household pets. And all are welcome, though there is not an enormous amount of space inside. A café to get hooked on, with little extras like free Wi-Fi, board games, and newspapers.

NL ❙ L’Athenée is gelegen achter de Sint-Bonifaaskerk en heeft vooral bijval door het grote terras dat dankzij het vrijgevige weer nog niet helemaal is opgedoekt. De veelkleurige stoeltjes staan niet alleen op de stoep voor de gevel, maar ook aan de overkant van de straat waar het koor van de kerk behoorlijk wat plaats heeft vrijgelaten voor vertier. Weer een andere kant van het kruispunt wordt ingenomen door de afgetakelde gevel van het Athenée Royal dat genoemd is naar de Franse schrijver François Rabelais, de geestelijke vader van de drinkende en vretende Gargantua. De hele omgeving heeft daarmee iets van een wijk in een mediterrane studentenstad. Het café zelf schijnt vrij oud te zijn en draait ook onder de huidige uitbaters al zes jaar. Oud is dan ook een goede manier om te omschrijven hoe het café eruitziet. Maar dan mooi oud. De luifel, de gordijntjes en de eigenzinnig groeiende planten op de vensterbank zorgen ervoor dat het binnen vrij donker is. De glitterbal aan het plafond verandert niets aan het feit dat het houtwerk en het geschonden beige pleisterwerk allemaal de vale kleur hebben van de café frappé die wij bestelden. En wellicht ook van het merendeel van het twintigtal thees en infusies dat zowel op de kaart als in glazen potjes op een apart stemmig verlicht rekje staat. Verder kun je hier terecht voor goede bieren van de trappisten of de fijne brouwerijen Dupont, Belgoo en Brasserie de la Senne. Hier wordt dus geleefd op een manier die ook de huiskat en de hond van de buren kunnen appreciëren. Iedereen is welkom, ook al is er binnen nu ook weer niet zo enorm veel plaats. Een café om meteen aan verknocht te zijn, met gratis wifi, gezelschapsspelen en kranten als extraatjes.

FR ❙ L’Athénée se trouve derrière l’église Saint-Boniface et doit surtout son succès à la grande terrasse qui, grâce au temps encore généreux, n’a pas encore tout à fait plié bagage. Les chaises colorées prennent place sur le trottoir devant le café mais aussi de l’autre côté de la rue, là où le chœur de l’église a laissé pas mal de place pour l’amusement. L’autre partie du carrefour est occupée par la façade vieillissante de l’Athénée Royal baptisé en l’honneur de l’écrivain français François Rabelais, père de Gargantua, le géant soiffard et bâfreur. Tout cela fait que le quartier ressemble à celui d’une ville estudiantine de la Méditerranée. Le café lui-même semble vieux et ses patrons actuels le gèrent depuis six ans. Vieux : c’est aussi un bon adjectif pour qualifier l’apparence du café. Mais joliment vieux. L’auvent, les rideaux et les plantes qui poussent de manière opiniâtre sur les appuis de fenêtres font que l’intérieur est assez sombre. La boule à facettes au plafond ne change rien au fait que les boiseries et les stucs beiges détériorés ont exactement la même teinte blafarde que le café frappé que nous commandons. Qui est peut-être aussi la teinte de la plupart des thés et infusions (une vingtaine) qui se trouvent à la fois sur la carte et dans des pots en verre placés sur une étagère discrètement éclairée. On peut aussi venir pour les bonnes bières, trappistes ou provenant des excellentes brasseries de la Senne, Dupont et Belgoo. On vit d’une manière que le chat de la maison et le chien des voisins apprécient eux aussi. Tout le monde est le bienvenu, même si à l’intérieur il n’y a pas énormément de place. Un café auquel on s’attache tout de suite, avec en bonus du wifi gratuit, des jeux de société et des journaux.

L’Athenée ●●●
rue Jules Bouillonstraat 2, Elsene/Ixelles, 7/7, 10.00 > ...