Groeten uit mijn kamer, op wereldreis: Thailand

We zijn op wereldreis. Wij, dat zijn: Johann (10), Antonia (8), Paul (2) en onze ouders. We willen graag de wereld zien. Deze reis doen we in een grote camion. We wonen erin, en slapen in een stapelbed. We zijn al zes maanden op reis en in het totaal is het een jaar. Deze maand: Thailand.

Normaal gezien gaan we naar de Veeweideschool in Anderlecht, maar dit jaar is de wereld onze school. We zijn vanuit Brussel naar Azië gereden. Onderweg zijn we al langs verschillende landen gereden, bijvoorbeeld Turkije, Iran, Oezbekistan, China en Laos. En nu zijn we in Thailand.

We zijn op een eiland in het zuidoosten van Thailand geweest. Daar zijn we op bezoek geweest in een kleine school met 180 kinderen. We zagen de klassen van het tweede, derde en vijfde leerjaar en de bibliotheek.

Deze school is heel anders dan de onze. Onze scholen zijn gesloten gebouwen met ramen. In Thailand zijn er geen ramen, gewoon houten deuren. De gang is buiten, in de hete zon. Er is geen turnzaal, maar met het mooie weer heb je dat misschien niet nodig.

Alle kinderen dragen schooluniformen: witte hemden en de jongens met een broek en de meisjes met een rok. Het is een beetje anders dan bij ons in de klas: als je een antwoord geeft, moet je opstaan. En de kinderen nemen hun eigen bord en lepel mee naar school, en mogen in de keuken hun eigen eten koken.

In het zuiden van Thailand wonen veel moslims, in de rest van het land meer boeddhisten. Na het eten moeten de jongens van die school naar de moskee. De meisjes moeten op school blijven. Wij vonden dat heel raar, dat alleen de jongens naar de moskee gaan.

Vanaf het tweede leerjaar leren de kinderen Engels. In het eerste leerjaar leren alle kinderen de Thai taal, maar nog geen Engels. We hebben in het derde leerjaar onze namen op het bord geschreven. De kinderen waren heel vriendelijk en ze hebben ons graag getoond wat ze al geleerd hebben.