Inwoners ‘miljardairswijk’ claimen parking met illegaal gezette paaltjes

Bewoners van de Terkamerendalsquare in Elsene lieten onlangs paaltjes en parkeerbeugels aanbrengen op hun private weg, die uitgeeft op de Emile Duraylaan. Dat werd onthaald op kritiek, als zouden ze daarmee de openbare weg privatiseren. Omdat de ingreep gebeurde zonder de nodige vergunning, moeten ze weer verdwijnen.

Gemeentelijke ambtenaren stelden gisteren een stedenbouwkundige inbreuk vast aan de toegangsweg van de Terkamerendalsquare, aan de kant van de Emile Duraylaan. Bewoners hadden er enkele paaltjes en parkeerbeugels laten plaatsen.

De bewoners leken zich daarmee een stukje van de publieke ruimte toe te eigenen om zich te verzekeren van parkeerplaats, maar de inbreuk blijkt vooral een esthetische grond te hebben.

“De Terkamerendalsquare is al sinds 1925 privé-eigendom,” legt bevoegd schepen voor Mobiliteit in Elsene, Yves Rouyet (Ecolo), uit. “De eigenaars mogen in principe dus doen en laten wat ze willen op de site, maar omdat de Terkamerendalsquare in de inventaris onroerend erfgoed is opgenomen, moeten ze daarbij enkele regels respecteren.”

Zomaar paaltjes en slagbomen plaatsen kan dus niet. “Als de eigenaar dat wil, dan moet die daarvoor een stedenbouwkundige vergunning aanvragen,” verduidelijkt Rouyet, die uitlegt dat die verplichting er eerder is om erfgoedredenen dan om te voorkomen dat de publieke ruimte wordt geprivatiseerd.

“De overtreding werd vastgesteld door onze gemeentelijke ambtenaren en de eigenaars zullen een brief krijgen met de vraag om de parkeerbeugels en paaltjes op korte termijn te verwijderen.” Willen ze de paaltjes en parkeerbeugels alsnog plaatsen, dan zullen ze daarvoor een stedenbouwkundige aanvraag moeten doen. “Het is dan aan de Directie Cultureel Erfgoed om te bepalen of de paaltjes een plaats hebben binnen de beschermde site,” besluit Rouyet.

Slagbomen

De Terkamerendalsquare - ook wel de 'miljardairswijk' genoemd - heeft een bijzonder juridisch statuut. De weg is privaat, maar er geldt een wettelijke erfdienstbaarheid. Voor voetgangers moet de weg dus dag en nacht toegankelijk zijn. Eind jaren 1970 kwamen er paaltjes aan de kant van de Renbaanlaan, die doorgaand verkeer onmogelijk maakten.

In 1988 kregen de eigenaars van de square ook de toestemming slagbomen te plaatsen aan de rotonde op de square, net achter de twee gebouwen aan de Emile Duraylaan. Maar daar ontstond begin dit jaar discussie rond, toen de eigenaars die enkele meters hadden verplaatst, naar de toegang aan de Emile Duraylaan.

Publieke ruimte toe-eigenen?

De kritiek van Geoffroy Kensier (Les Engagés), die deel uitmaakt van de oppositie in de Elsense gemeenteraad, luidde toen dat ze zich daarmee een deel van de publieke ruimte – met tien parkeerplaatsen – toe-eigenden.

Volgens de stedenbouwkundige voorschriften mag er aan de ingang van de square geen zichtbare afscheiding worden geplaatst zonder vergunning. Die vergunning bleek toen niet te zijn aangevraagd, waarna de slagbomen weer naar de rotonde werden verplaatst.

De ingrepen gebeurden in een gebied van culturele, historische, esthetische waarde of voor stadsverfraaiing. De vergunningsaanvragen voor zo’n sites zijn onderworpen aan het advies van de overlegcommissie, waarin ook de Directie Cultureel Erfgoed zetelt.