Hoe veelzijdig is Prometheus en wat betekent hij in de muziekgeschiedenis? Jan Michiels zoekt het uit in zijn zopas verschenen, driedelige compilatie Lost in Venice with Prometheus. Een muzikaal programma, waarbij Michiels de luisteraar probeert te blinddoeken en op een unieke, meervoudige manier wil doen luisteren.

Jan Michiels is een van onze grote, Belgische pianisten. Hij doceert aan het Koninklijk Conservatorium, was laureaat van de Koningin Elisabethwedstrijd, werkt samen met de fine fleur van de orkest- en danswereld en werd met de grootste onderscheiding doctor in de kunsten, na de presentatie van zijn benadering van het teatro dell'ascolto, dat geïnspireerd was door de Prometheus-opera van de Italiaanse componist Luigi Nono.

Een veelzijdige, erg actieve en cerebrale muzikant, en van dat laatste aspect legt hij in dit magistrale drieluik rond de figuur van Prometheus getuigenis af. Prometheus is in de westerse (kunst)geschiedenis altijd een bijzondere, betekenisvolle figuur geweest. Letterlijk vertaald betekent zijn naam de 'vooruitdenkende', en hij belichaamt de condition humaine, met zijn januskop van grootse verwezenlijkingen, maar tegelijk ook van vreselijk lijden. Het vuur dat Prometheus steelt is zo'n canvas, licht in de duisternis, dat zeker, maar ook: politieke macht, artistieke inspiratie en verboden kennis. Nono stelde dat "het personage van Prometheus een voortdurend zoeken, overschrijden, overtreden voorstelt."

Michiels zoekt in deze opname naar het bereiken van een muzikaal multiversum, waarbij hij ervan uitgaat dat onze oren ook kunnen 'zien'. Het is een schitterend verdwalen en aftasten, met muziek van Bach tot en met Holliger, gebracht met weergaloos vakmanschap.

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Muziek, Shop

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni