De bijbel van Picqué

Het nieuwe Gewestelijke Plan voor Duurzame Ontwikkeling moet een nieuwe aanzet zijn om middeninkomens in de stad te houden en nieuwe aan te trekken. Dat stelt Danny Vileyn in BDW.

Brussel stuwt België naar de elf miljoen inwoners: het bericht staat te lezen bij onze collega's van brusselnieuws.be. Dat we de kaap van de elf miljoen overschrijden, is nieuw. Dat de bevolking van de hoofdstad sinds een tijdje opnieuw groeit, is dat niet. Het Brusselse regeerakkoord van 2009 had het er al over. Die groei is ook een van de vijf uitdagingen waar het Gewest de komende tien jaar voor staat en die opgenomen is in de voorbereidende documenten van het nieuwe Gewestelijke Plan voor Duurzame Ontwikkeling, de opvolger van het GeWOP uit 1993. Dat plan, waarmee deze week begonnen wordt, moet de toekomst van het Gewest voor de komende tien jaar uittekenen. Het is goed dat de sociaaleconomische uitdagingen, het leefmilieu, het bestrijden van de dualisering en de toekomst van Brussel als internationale stad op gelijke hoogte staan met de demografische evolutie. De jongste jaren werd de demografische evolutie al te vaak en met al te groot gemak als een natuur­fenomeen voorgesteld.

Sociaaleconomisch is de toekomst van Brussel internationaal gekleurd. Het Gewest moet er, gesteund door België en de beide gemeenschappen, alles aan doen om die internationale toekomst veilig te stellen. Het is de enige toekomst die we als hoofdstedelingen hebben. Zonder Europa geen welvaart. Zonder internationale instellingen alleen nog meer werkloosheid en nog meer dualisering. Een krachtig signaal dat Brussel die internationale rol met volle goesting opneemt, is het minste wat we van het Gewestelijk Plan voor Duurzame Ontwikkeling mogen verwachten. Ook dát is duurzaamheid.

Over de toekomst van de stad lopen de meningen uiteen. Soms is de kloof behoorlijk groot. Bijvoorbeeld tussen de voorstellen van experts voor duurzame ontwikkeling en de inspanningen die de bevolking zich wil getroosten. Toch hoopt minister-president Charles Picqué dat de raadplegingen voor het Gewestelijk Plan voor Duurzame Ontwikkeling resulteren in een project waarin de Brusselaar zich herkent. Een stedelijke identiteit: Picqué schuwt het woord niet. En wie is traditioneel drager van een stedelijke identiteit? De middenklasse. Toch? Die mensen die zich geen zorgen hoeven te maken om het einde van de maand te halen. En die bereid zijn zich te engageren. Hopelijk laten zij ook nu van zich horen. En worden ze ook gehoord.

Het nieuwe plan moet een nieuwe aanzet zijn om middeninkomens in de stad te houden en nieuwe aan te trekken. Met de gestegen vastgoedprijzen moet vooral voor de lagere middeninkomens een inspanning geleverd worden. De bevolkingsgroei mag geen excuus zijn om de levenskwaliteit van de Brusselaar niet veilig te stellen en te verhogen.