Brusselse oppositie laakt begrotingsantwoorden op crisis: ‘Middenklasse is pineut’

Volgens de oppositiepartijen biedt het begrotingsakkoord van de Brusselse regering te weinig antwoorden voor de werkende middenklasse om de inflatie en energiecrisis het hoofd te bieden.

"De werkende middenklasse, die vandaag in deze energiecrisis al extra afziet, is opnieuw de pineut”, vindt Brussels parlementslid Cieltje Van Achter (N-VA).

“Dat paars-groen duurdere dienstencheques naar voren schuift, is een slag in het gezicht van die belastingbetaler en de hele dienstenchequesector”, zegt ze nog. Daarmee knipoogt Van Achter naar het vertrek van Clerfayt uit de onderhandelingsgesprekken vorige week, het moment waarop er even een kink in de begrotingskabel leek te zitten.

De N-VA-politica wijst verder op een studie van de Universiteit van Namen, die stelde dat de Brusselse schulden volgend jaar zouden oplopen tot bijna 13 miljard.

“Vandaag spreekt Gatz over een tekort in 2023 van 400 miljoen euro, maar over de honderden miljoenen die hij buiten begrotingsdoelstelling houdt, krijgen we geen info. Alle schulden zullen moeten worden terugbetaald.”

Renolution

Ook PVDA is van mening dat de Brusselse regering de uitdagingen van de crisis niet voldoende beantwoordt.

“Net als de federale regering gaat de Brusselse regering volledig voorbij aan de energie- en koopkrachtcrisis en laat ze het grootste deel van de werknemers en zelfstandigen links liggen", zegt Françoise De Smedt.

"De regering-Vervoort gaat door alsof er niets gebeurd is, er wordt niets in vraag gesteld. Op de dag dat uit een artikel in Le Soir blijkt dat het systeem van isolatiepremie van de Renolution niet werkt, kondigt Alain Maron trots aan dat hij hierin 18 miljoen euro extra zal investeren.”

“Het is echter duidelijk dat deze steun vooral gaat naar de rijke huishoudens die dit het minst nodig hebben, omdat dit onvoldoende is voor de kleine eigenaren en huurders die in energieverslindende gebouwen wonen.”

Begroting in evenwicht

De begroting voor 2023 gaat voor 400 miljoen euro structureel in het rood, maar Brussels minister van Financiën Sven Gatz (Open Vld) gelooft in een begroting in evenwicht in 2024. Volgens CD&V is dat ijdele hoop.

“Het beloofde budgettaire evenwicht voor 2024-2025 mag stilaan definitief opgeborgen worden, gezien de beperkte besparingen", stelt Bianca Debaets. Ook de Franstalige liberalen geloven niet in een begroting in evenwicht in 2024.

Alexia Bertrand (MR): "Ik ben zelf verrast dat de regering ons dit durft te vertellen, dat is absoluut onmogelijk en zeker met de stappen die vandaag genomen worden."

Distributietaksen

Verder vinden ook de Brusselse christendemocraten de maatregelen om de gestegen energiekosten aan te pakken onvoldoende.

"Het ergste vind ik dat de Brusselse regering eigenlijk de overgrote meerderheid van de Brusselaars vergeet, de huishoudens met een gemiddeld inkomen die ook geconfronteerd worden met torenhoge energiefacturen. Daar had men een voorbeeld kunnen stellen, door bijvoorbeeld de distributietaksen te verlagen", vindt Debaets.

Eenzelfde geluid bij Les Engagés, waarvoor de 200 miljoen euro om de energiecrisis aan te pakken niet volstaat.

“We worden geconfronteerd met een gebrek aan realisme. Het zijn de Brusselaars die de rekening zullen betalen dankzij een verhoging van de schuld”, zegt Christophe De Beukelaer.

‘Doorgeefluik van geld’

Vlaams Belang reageert dat de Brusselse regering “er amper in slaagt om de interne spanningen te verbergen en tijd koopt met geld dat ze niet heeft”.

“Gatz had voorgenomen de kredietinstellingen te sussen met een besparing van 150 miljoen. Hij lijkt daarin geslaagd te zijn, maar daar staat dan meteen een enorme meeruitgave van minstens 200 miljoen tegenover”, zegt Dominiek Lootens-Stael. “Het Hoofdstedelijk Gewest is een doorgeefluik van geld dat het niet heeft. Men geeft zowat 25 procent meer uit dan er inkomsten zijn.”

Toch heeft Vlaams Belang ook positieve woorden over voor de Brusselse regering, en met name voor minister van Werk Bernard Clerfayt (DéFI).

“Hij sloeg de nagel op de kop door te stellen dat de lamentabele activiteitsgraad van de Brusselse bevolking en het gebrek aan talenkennis van Brusselse werklozen de grote uitdaging is."