Daar zijn, heel voorzichtig, de eerste Belgische vlaggen

Aan de vooravond van de nationale feestdag hangen enkele Brusselaars hun Belgische driekleur alvast wat vroeger uit het raam. Zo ook bij Luc en Cécile uit Elsene, die de vlag elk jaar trots laten wapperen. “Het kan maar deugd doen”, vindt het koppel.

Luc en Cécile zijn een Belgische metafoor: zij is Waalse, hij Vlaming en samen trokken ze naar Brussel. Op de hoek van de Tenbosstraat in Elsene hebben ze al 32 jaar samen een buurtwinkel. Boven de luifel hangt sinds zondagavond de Belgische vlag uit, ruim op tijd voor de nationale feestdag van dinsdag.

“We hangen hem elk jaar een paar dagen vroeger buiten, eerst en vooral om te tonen dat we er één hebben”, zegt Luc. “Natuurlijk ben ik trots om Belg te zijn. Onze vlag mag gezien worden."

Bij de buren en in de straten rondom de winkel zijn nog geen vlaggen te zien. “Hier ga je er niet meer veel vinden, want de buurt is veranderd”, zegt Luc. In de wijk wonen steeds meer Europese ambtenaren en Franse inwijkelingen. Een oudere dame die de winkel binnenloopt, belooft Cécile nog gauw dat ze morgen haar driekleur wel zal ophangen.

“Als de Belgen voetbal spelen, hangt iedereen wel plots een vlag uit”, zegt Cécile. “Waarom dan niet vaker?”