Enfant terrible: Benoit De Wael, festivalcoördinator SuperVliegSuperMouche

Tom Van Bogaert
© BRUZZ
23/11/2019
Benoit De Wael, festivalcoördinator SuperVliegSuperMouche
© Saskia Vanderstichele | Benoit De Wael, festivalcoördinator SuperVliegSuperMouche.

Benoit De Wael werkt voor Wiels als coördinator van het openluchtfestival SuperVliegSuperMouche. Sinds kort is hij ook lector aan de Erasmushogeschool. Hij kompt uit Ranst. Hij studeerde sociaal-culturele agogiek aan de VUB en was daarna actief in de internationale studentenuitwisseling. Hij woont met zijn vrouw en zijn tweeling van negen jaar in Sint-Gillis.

SuperVliegSuperMouche is een uit de hand gelopen wijkfeest. Ik was al een geëngageerde vrijwilliger toen ik aan de slag ging als coördinator. Na acht edities is het een lokaal verankerd kunstenfestival met regionale uitstraling. Het aantal vrijwilligers en bezoekers groeit elk jaar.

We noemen het een 'Park Festival Poetik'. In ons programma willen we maatschappelijk relevant, vernieuwend en een beetje stout zijn. Onze opzet is inclusief en duurzaam. We richten ons niet alleen op kinderen, maar op iedereen die jong van hart is en openstaat voor verwondering. Wat me vooral gelukkig maakt, is de sterke verbondenheid in het park van Vorst. Het is een ervaring die beroert en bijblijft.

Het is zeker niet mijn festival. Maar liefst vijftig partners werken eraan mee, van gemeenschapscentra over scholen en bibliotheken tot de gevangenis. Alle ego's gaan aan de kant en alle expertise wordt gebundeld voor een gemeenschappelijk doel. Bijzonder is ook dat we een pionier in het bicommunautaire verhaal zijn.

"Diversiteit is een feit"

Benoit De Wael, festivalcoördinator SuperVliegSuperMouche

Benoit De Wael, festivalcoördinator SuperVliegSuperMouche

Verschillende beleidsniveaus – gemeenten, gewesten en gemeenschappen - steunen het project. Tegelijk blijft SuperVlieg­SuperMouche fragiel als een kaartenhuisje. Elk jaar moeten we puzzelen om het budget rond te krijgen. De aangekondigde besparingsmaatregelen bedreigen niet alleen ons festival, maar fnuiken vooral het aanstormende talent dat wil doorgroeien en waar wij ook op inzetten. Er ontstaat een pervers sneeuwbaleffect. Investeringen in welzijn en cultuur zijn een noodzakelijke voorwaarde voor een warme samenleving.

Ik geloof sterk in de openbare ruimte. Dat is een plek van niemand en van iedereen. Je kunt er een nieuw verhaal creëren. Met mijn twee kinderen hang ik graag rond op het Moricharplein. Ze kunnen er skaten en fietsen. We picknicken er en vieren er feestjes.

Op straat word je ook onvermijdelijk geconfronteerd met de kosmopolitische Brusselse realiteit. Diversiteit is een feit. Het is een zoektocht om ermee om te gaan, maar het biedt ook opportuniteiten. Andere culturen en talen fascineren me. Dat is begonnen toen ik als zestienjarige scout meedeed aan de Wereldjamboree in Zuid-Korea. Ik werd er bekeken als een zonderlinge westerling. Ook mijn Erasmus-­ervaring in Firenze verruimde mijn horizon.

Sinds september begeleid ik studenten aan de Erasmushogeschool in hun beroepspraktijk sociaal-­cultureel werk. Heel boeiend, omdat ik mijn ervaringen kan delen. Ik zie wat er onder de jongeren leeft en kom bij heel wat organisaties terecht. Ik kijk graag over het muurtje en krijg graag nieuwe prikkels.

Mijn liefde voor muziek en vintage kan ik kwijt als dj. Ik draai vooral 45-toerenplaatjes uit de jaren 1950 tot 1990. Met twee vrienden ontwierp ik de Juke-o-­Cycle, een jukebox op een motorfiets. Ik laat mensen op straatfeesten en festivals hun favoriete nummers kiezen. Het is een beetje het anti-concept van dj'en, maar de interactie met het publiek boeit me enorm.

Waar ik nog van droom? Ik wil blijven samenwerken met boeiende mensen en een warme stedelijke dynamiek creëren, zodat mijn kinderen kunnen opgroeien in een stad die in mensen gelooft en creativiteit stimuleert. Ik blijf in Brussel.

Vijf jaar geleden kochten we een huis in Antwerpen, maar we zijn teruggekeerd omdat ons leven zich hier afspeelt. We wonen in een toffe buurt en ik ken veel Brusselaars die zich inzetten voor de diepmenselijke leefbaarheid van deze chaotische grootstad. Met weinig middelen kun je vaak veel impact creëren.

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Sint-Gillis, Samenleving, Enfant Terrible, Supervliegsupermouche, Wiels, Erasmushogeschool

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni