Kerstboomkoorts in tijden van Covid: 'Als een trofee uit het bos gehaald'

Geen familiebezoek, geen vrienden over de vloer en geen kerstmarkt dit jaar. Wat wél nog kan, is van de kerstboom iets bijzonders maken. En dat deden Brusselaars ook. Drie van hen delen hun verhaal. "We planten hem buiten in de tuin als aandenken aan mijn opa."

Hoewel de Vlaamse en Waalse sectorverenigengen op dit moment nog geen cijfers hebben over het aantal kerstbomen dat dit jaar verkocht is, is één trend duidelijk: particulieren kochten dit jaar meer kerstbomen, en openbare besturen en bedrijven minder.

Nu we met zijn allen meer thuis zitten, wilde ook Ilse Paepe er iets bijzonders van maken. Ze werkt voor de Vlaamse overheid werkt verhuisde een jaar geleden naar Brussel. Ze wilde een echte boom en liefst een ecologische keuze. Ze hoorde dat ze bij Natuurpunt haar eigen kerstboom kon gaan halen uit een bosgebied waar ze toch te talrijk zijn.

Met een huurauto trok ze erheen om onder begeleiding zelf een kerstboom uit te zoeken. "Het is geen perfecte kerstboom die je zou kopen in een kwekerij, maar daarvoor doe je het niet. Het is een dennenboom. Die hebben lange naalden, een daar ben ik voor gegaan want die verliest de naalden niet."

De boom gaan halen was voor Paepe een lichtpuntje van de tweede lockdown. "Wandelen doe ik vaak, maar dit was een andere belevenis." Hem volhangen met versiering tijdens het luisteren naar kerstmuziek maakte het gevoel compleet.

Lichtjes had Paepe al, net als kerstballen. Ze had dit jaar nog zelf citroenen en appelsienen in de oven gedroogd en in de boom gehangen. De elastiekjes uit de wegwerpmaskers heeft ze gebruikt om ze op te hangen. "Een knipoog naar het afgelopen jaar," lacht Paepe.

Een nieuwe traditie

De 25-jarige Tessa, nog niet zo lang afgestudeerd aan de VUB, kocht dit jaar voor het eerst een boom. "Ik heb het erover gehad met mijn huisgenoten en het was heel duidelijk. We zijn allemaal thuis vanwege corona en het moet en zal daar nu gezellig zijn. Vooral als er geen kerstmarkten zijn en we geen kerst vieren met familie en vrienden."

Het is niet alleen haar eerste kerstboom, ook haar moeder heeft dit jaar voor het eerst in tijden een kerstboom in huis. Sinds het huwelijk tussen haar Joegoslavische moeder en haar Belgische vader in 2002 stuk liep, heeft haar moeder, die moslima is, geen kerstboom meer gehad. "Toen ik als kind om een kerstboom vroeg, heeft ze het altijd afgewimpeld."

Tessa dacht altijd dat het kwam doordat het een delicaat onderwerp was, maar dit jaar bleek dat haar moeder er niets op tegen heeft. Tessa koopt er één voor haar in de tweedehandswinkel en hangt hem vol ballen. "Het was gewoon een traditie die we nog niet hadden uitgebouwd, maar nu ze er één heeft vindt ze het super leuk."

Een herinnering aan opa

Ook Elise, die nu twee jaar in Brussel woont, wilde iets bijzonders doen met haar kerstboom. Haar Libanese grootvader is eerder deze week overleden aan corona, maar ze kon niet bij zijn afscheid aanwezig zijn. Daarom besloot ze met haar ouders om de kerstboom in de grond te zetten als eerbetoon aan hem.

Eerder heeft ze ook al eens een boom herplant, maar die heeft het toen niet gehaald na drie weken buiten de grond. De boom gaat daarom dit keer direct in de aarde. "Er zijn zoveel pijnlijke dingen gebeurd dit jaar, we willen focussen op het leven en dingen die kunnen groeien. We willen de boom - die we GG noemen naar mijn grootvader - zo lang mogelijk houden," glimlacht Elise. Zo wordt de boom deel van de rouwverwerking. De lichtjes en versieringen hangt ze ook in de tuin op.

De boom komt van Sapi'vraison, een verkoper die vooral via sociale media actief is. Met elke gekochte boom wordt een maaltijd betaald bij een restaurant voor de zorg. Zo steunt Elisa twee sectoren in moelijkheid.

Toen de boom werd gebracht, was Elise's opa net overleden en was de stemming bedrukt. "Maar de bezorgers hebben ons geholpen de boom te planten in de tuin. We hebben dat soort gebaren van liefde nu extra hard nodig."