Interview

Nieuwe Italianen - Eliana Biundo: 'Makkelijk integreren in Brussel'

Alexandra Lens
© BRUZZ
16/06/2016

Eliana Biundo is 26 jaar. Ze komt van Palermo (Sicilië), studeert in Milaan en komt op uitwisseling naar Louvain-la-Neuve. In Brussel belandt ze door een stage aan de Europese Commissie, nu tweeënhalf jaar geleden.

“Verhuizen naar Louvain-la-Neuve was choquerend, vanuit Milaan”, vertelt Eliana. “De eerste maand in België dachten we: wat hebben we gedaan?”. Eliana en haar Italiaanse vriendinnen zitten in Louvain-la-Neuve tussen jongere studenten. Er een jaartje blijven is genoeg.

De Siciliaanse bemachtigt een stageplek bij de Europese Commissie en verhuist naar Brussel. “In het begin leefde ik hier in de Europese bubbel”, vertelt ze. Eliana woont dichtbij het Schumanplein, gaat op donderdagavond naar Place Lux en heeft enkel expatvrienden.

Na de stage gaat Eliana werken bij Deloitte. Dat is het moment waarop ze besluit in Brussel te blijven. Haar leven hier verandert, ze leert Belgen kennen. “Toen ben ik de stad echt gaan beleven”, zegt ze.

Barhoppen
Rond die tijd ontmoet Eliana haar vriend Stijn, via de dating-app Tinder. “We gingen barhoppen in Sint-Gillis, de typisch Brusselse manier van uitgaan.” Intussen wonen Eliana en Stijn samen in de Anneessenswijk in het centrum van Brussel.

Geen van beide culturen is te dominant in de relatie, vindt Eliana. “We drinken Italiaanse koffie, omdat ik daarvan hou”, zegt ze, “en we eten vaker frieten dan pasta.” Problemen door culturele verschillen zijn er niet. Eliana leert ook de familie van Stijn kennen: “Groot en luid, zoals een Italiaanse”. De familie is warmer dan Eliana had verwacht.

Aanschuiven bij de post
“Een van de redenen waarom ik van Brussel - en van België - hou, is dat het je je thuis doet voelen. België heeft geen sterk karakter als land, dus als buitenlander integreer je makkelijker”, vindt Eliana. Ze ziet ook gelijkenissen tussen België en Italië, zoals aanschuiven bij het postkantoor en andere vormen van inefficiëntie.

Wat Eliana het meest mist van Sicilië, is de zee. “Het kanaal is een heel mager surrogaat.” Naar Italië gaan, is voor Eliana puur vakantie. Ze wil er niet wonen. “Ik weet niet hoeveel je weet over Sicilië en Palermo,” zegt Eliana, “maar economisch is het onderontwikkeld.”

Ze houdt van haar huidige job als consultant gespecialiseerd in gezondheidseconomie. Het zou in Italië heel moeilijk zijn om dat werk te doen, vertelt ze, laat staan in Sicilië.

Toch verhuisde Eliana zeker niet alleen om economische redenen. Ze wilde vooral op een meer diverse plek leven en nieuwe dingen beleven, zegt ze. “Ik voel me Italiaanse en ben er fier op, maar ik zie Brussel als mijn thuis.”

Eliana’s favoriete Italiaanse plek in Brussel: CiPiaCe, een cocktailbar op het Sint-Gillisvoorplein.

70 jaar Italiaanse migratie

Op 23 juni 1946 werd het Belgo-Italiaanse migratieakkoord ondertekend. Dat bracht een ware volksverhuizing van Italiaanse arbeiders naar België op gang. 

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Samenleving , 70 jaar Italiaanse migratie

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni