Het pandje in de Vlaamsesteenweg waar ooit koffiebrander De Boe zat, doet dezer dagen veel stof opwaaien in de buurt. De nieuwe huurder wil een Chinees restaurant openen, hoewel in de wijk een horecastop geldt. Er is dan ook protest. “Als je er één toelaat, is het hek van de dam.”
© Saskia Vanderstichele
| Het pand waar vroeger koffiebrander De Boe en later het restaurantje Chez Claude zat, zorgt voor deining? Mag er een Chinees restaurant komen of niet?
De Vlaamsesteenweg oogt op vrijdagnamiddag erg rustig, bijna ingeslapen. Het is nog altijd een behoorlijk gemengde straat, waar horeca en leuke winkeltjes elkaar afwisselen. Maar er zijn wel beduidend meer cafés, restaurants, snacks en wijnbars dan tien, vijftien jaar geleden.
Reden waarom Brussels schepen van Handel Marion Lemesre (MR) drie jaar geleden een horecastop afkondigde voor de buurt. Een nieuw café of restaurant mocht alleen nog in een bestaand horecapand.
De bewoners van de Vlaamsesteenweg keken dan ook vreemd op toen ze onlangs rode affiches ontdekten waarbij een bestemmingswijziging naar horeca wordt gevraagd. Het gaat enerzijds om het bekende Viva M’Boma, een restaurant dat al veertien jaar bestaat, maar waarvoor blijkbaar nooit een bestemmingswijziging werd goedgekeurd.
En er is het pand op nummer 36, waar tot tien jaar geleden koffiebrander De Boe zat. Daarna kwam er een eerste restaurantje in, gevolgd door Chez Claude, het resto atypique van Claude Remy, die eerder La Cigogne in de Dansaertstraat uitbaatte. Hij stopte een jaar of twee geleden, onder meer omdat hij niet de nodige vergunningen verkreeg.
De rolluiken bleven dicht tot enkele maanden geleden de nieuwe huurders - een Chinese familie - de zaak begonnen te vertimmeren tot Chinees restaurant. Ze moesten stoppen nadat de stad hen erop had gewezen dat ze geen toelating hadden. Om de bestemming van een gebouw te wijzigen is een stedenbouwkundige vergunning nodig. Die wordt nu aangevraagd. Op 6 februari doet de overlegcommissie uitspraak.
"Nog meer horeca zal de charme van de straat doen verdwijnen"
Wat in de plaats kwam zijn volgens Withofs goedkope zaken voor een jong publiek. “Ik heb niets tegen de jeugd, maar er zijn ook ouderen en die willen soms iets anders. Bovendien gaat het niveau van de wijk hierdoor naar beneden.”
Terug naar de Vlaamsesteenweg. Daar blijkt de schrik voor Sint-Gorikstoestanden toch niet bij iedereen even groot te zijn.
Bewoonster Caroline Meerschaut vindt dat het allemaal wel meevalt. “Het zijn de restaurantjes die er samen met de winkels voor gezorgd hebben dat het een levendige buurt is geworden,” zegt ze. Alleen de smalle trottoirs zijn lastig. “Als er kleine terrasjes en fietsen van de bezoekers op staan, kun je nog amper passeren. Waarom wordt de parkeerstrook niet vervangen door brede trottoirs? Er zijn immers twee parkings in de buurt.”
Horecaondernemer Fouad Benarbia van het hippe eetcafé Chicago probeerde afgelopen week een gesprek op gang te krijgen tussen de Chinese familie en de tegenstanders. Benarbia is voorzitter van het handelaarscomité, maar reageert ten persoonlijken titel. Hij kreeg ook te maken met een boos buurtcomité toen hij in 2014 zijn inmiddels erg populaire etablissement wilde openen in de straat. “Natuurlijk had deze familie zich beter moeten informeren en wachten tot de vergunningen in orde waren, maar ze hebben ondertussen al zoveel tijd en geld in de zaak gestoken. Het duurt in Brussel ook bijzonder lang voor de administratieve procedure doorlopen is en al die tijd moet je huur betalen.”
"De restaurantjes hebben er samen met de winkels voor gezorgd dat het een levendige buurt is geworden"
Buurtbewoonster Stefanie De Jonge hoopt dat de stad de horecastop zal handhaven en bereidt alvast een petitie voor. “Als je één extra horecazaak toelaat, is het hek van de dam. Dan wordt het hier binnen de kortste keren een tweede Sint-Goriks.” Ze wordt gesteund door Martine, uitbaatster van café Daringman aan de overkant. “Ook ik ben tegen, de Vlaamsesteenweg mag geen Beenhouwersstraat worden.”
Volgens De Jonge was de Vlaamsesteenweg altijd een woonstraat, met beneden winkeltjes. “De kleine panden zijn niet geschikt als restaurant, een goede luchtafzuiging is moeilijk.” Nog meer horeca zal de charme van de straat doen verdwijnen, vreest ze. “Het Sint-Katelijneplein, hier om de hoek, is al om zeep, een Efteling voor volwassenen. Die kant willen we niet opgaan.”
Het Katelijneplein is de afgelopen tijd inderdaad wat van karakter veranderd. Ellis Gourmet Burger kreeg het gezelschap van drie andere hamburgertentjes, een spaghettizaakje en het Kipkot. “Vroeger had je hier enkele goede restaurants,” zegt Marc Withofs, voorzitter van buurtcomité Vismarkt. “Daarvan rest nu alleen nog La Belle Maraîchère, maar de patron is ver in de zeventig en zoekt een opvolger.”
© Saskia Vanderstichele
| Het pand waarin vroeger koffiebrander De Boe en later het restaurantje Chez Claude zat, zorgt voor deining. Mag er een chinees restaurant komen of niet?
Wat in de plaats kwam zijn volgens Withofs goedkope zaken voor een jong publiek. “Ik heb niets tegen de jeugd, maar er zijn ook ouderen en die willen soms iets anders. Bovendien gaat het niveau van de wijk hierdoor naar beneden.”
Terug naar de Vlaamsesteenweg. Daar blijkt de schrik voor Sint-Gorikstoestanden toch niet bij iedereen even groot te zijn.
Bewoonster Caroline Meerschaut vindt dat het allemaal wel meevalt. “Het zijn de restaurantjes die er samen met de winkels voor gezorgd hebben dat het een levendige buurt is geworden,” zegt ze. Alleen de smalle trottoirs zijn lastig. “Als er kleine terrasjes en fietsen van de bezoekers op staan, kun je nog amper passeren. Waarom wordt de parkeerstrook niet vervangen door brede trottoirs? Er zijn immers twee parkings in de buurt.”
Horecaondernemer Fouad Benarbia van het hippe eetcafé Chicago probeerde afgelopen week een gesprek op gang te krijgen tussen de Chinese familie en de tegenstanders. Benarbia is voorzitter van het handelaarscomité, maar reageert ten persoonlijken titel. Hij kreeg ook te maken met een boos buurtcomité toen hij in 2014 zijn inmiddels erg populaire etablissement wilde openen in de straat.
“Natuurlijk had deze familie zich beter moeten informeren en wachten tot de vergunningen in orde waren, maar ze hebben ondertussen al zoveel tijd en geld in de zaak gestoken. Het duurt in Brussel ook bijzonder lang voor de administratieve procedure doorlopen is en al die tijd
moet je huur betalen.”
Intelligente horeca
Volgens hem heeft de horeca ten onrechte een slecht imago. “Iedereen wil lekker eten en drinken, maar niemand wil een restaurant of café naast zijn deur. We zijn in 2018, alle stadscentra krioelen van de horeca. Wie daar niet van houdt, gaat misschien beter buiten de stad wonen.”
De vergelijking met Sint-Goriks of de Beenhouwersstraat gaat volgens hem niet op. “Wij hebben in deze straat een intelligente horeca.” Hij hoopt dat de Chinese familie een eerlijke kans krijgt.
“Schepen Lemesre heeft nooit gezegd dat er geen enkele bestemmingswijziging meer mogelijk is.”
“Dat klopt,” zegt de woordvoerster van de schepen. “Op basis van het commerciële ontwikkelingsschema heeft de stad beslist dat er in de buurt van de Vlaamsesteenweg en de Vismarkt voldoende horeca is. Maar er zijn uitzonderingen mogelijk, bijvoorbeeld als iemand een kwalitatief concept voorstelt dat nog niet bestaat in de buurt.”
"Iedereen wil lekker eten, maar niemand wil een restaurant naast zijn deur"
Zo werd onlangs een aanvraag voor een bagel- en wafelzaakje op nummer 13 van de Vlaamsesteenweg afgewimpeld, terwijl een dimsumrestaurant dat op de Brandhoutkaai de plaats wil innemen van het vroegere interimbureau Manpower, wel een positief advies kreeg. “De ene niet, de andere wel, dat ruikt naar vriendjespolitiek,” meent voorzitter Marc Withofs van het Vismarktcomité.
Dat de bagelzaak in de Vlaamsesteenweg niet mag, is overigens een flinke streep door de rekening van Yvonne, die op dit adres al tien jaar een groentewinkeltje drijft. Maar de verkoop van groenten en fruit, aangevuld met soep en broodjes is niet meer rendabel. Het water staat haar tot aan de lippen en ze zoekt dringend een overnemer. “Ik trek het nog hooguit twee maanden,” zucht ze. “En ik had dus een goede kandidaat-overnemer, maar hij krijgt geen toelating.”
De avond valt en het wordt drukker in de straat. Langzaam trekt de vrijdagavond zich op gang. Michael Guérisse komt aangelopen, op weg naar zijn lederwarenwinkel Ernest. Hij vindt het niet onoverkomelijk dat Chez Claude, waar hij vroeger weleens ging eten, opnieuw een restaurant zou worden. “Zolang het er niet te veel zijn.” Wat hij een groter probleem vindt, is de leegstand. “Enkele handelspanden staan al geruime tijd leeg. Dat is niet goed voor de straat. Dan heb je toch beter horeca dan leegstand.”
© Saskia Vanderstichele
| De charme van de Vlaamsesteenweg.
Lees meer over: Brussel-Stad, Samenleving, Resto & Bar, Vlaamsesteenweg, horeca, leefbaarheid
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.