Zoé Devaux, alias Zouzibabe, begon plaatjes te draaien toen corona haar opsloot in haar living. Vandaag is ze programmator bij Paradise City, host ze een show bij Kiosk Radio, siert ze de affiche van Tomorrowland en mag ze het XRDS-festival afsluiten in de Fuse. “Ik mik het liefst op collectieve euforie.”
©
Sophie Soukias
Corona zorgde voor een pak ellende, maar er kwamen ook goeie dingen uit voort: toen Zoé Devaux door de pandemie thuis werkloos zat te wezen, begon ze samen met haar opgesloten huisgenoten plaatjes te draaien op een geïmproviseerde draaitafel in haar living.
“In de zomer van 2021 zag ik een wedstrijd voorbijkomen waarbij je kans maakte om te draaien tijdens een Fifty Session in de Vaux-Hall in het Warandepark. Ik heb een mix opgestuurd en werd geselecteerd. Het was de eerste keer dat ik in het openbaar aantrad, maar ook de eerste keer dat mensen weer buiten naar muziek konden luisteren na de lockdown – het was la folie.”
"Toen ik in Colombia was met vrienden ontdekte hoe waanzinnig de energie van een publiek kan zijn. Mensen dansten samen, ze keken niet per se constant naar de dj. Er gebeurde iets op de dansvloer wat ik enorm bevrijdend en cool vond"
Naar een dj-naam moest ze niet lang zoeken: de alias Zouzibabe gebruikte ze al een tijdje op Instagram. Dj's als Anz, Shanti Celeste en Saoirse toonden haar muzikaal de weg, allemaal vrouwen “die er niet voor terugdeinsden om zich te laten gelden.” Meer female power en diversiteit achter de draaitafels én op de dansvloer werden voor Devaux een missie. Tijdens corona behaalde de Brusselse niet toevallig een master-na-master in de genderstudies.
“Een bevestiging van mijn overtuiging, maar ook een eye-opener om te zien dat feminisme zoveel lagen raakt, van filosofie over sociale wetenschappen en ecologie tot dekolonisering en stedenbouw. Kijk bijvoorbeeld naar het ontwerp van de metro: die is hoofdzakelijk gericht op mannen die zich van a naar b verplaatsen, terwijl er vooral vrouwen op zitten die heel veel omwegen maken om hun kinderen overal naartoe te brengen.”
Devaux had net daarvoor haar visie geconsolideerd met rebel, een collectief van gelijkgezinde vriendinnen dat vrouwen en minderheden via talks, club nights, filmprojecties en curatorschap op festivals op de voorgrond plaatste. “Intussen ben ik daarmee gestopt, omdat onze agenda's na corona nog moeilijk te combineren bleken. Er zijn gelukkig andere collectieven in Brussel die de dansvloer deconstrueren, zoals Missfitte, Not Your Techno, Fatsabbats en Psst Mlle.”
Kicken in Colombia
De Brusselse dancescene wordt steeds diverser, zegt Devaux. De grootste uitdaging zit achter de schermen. “De organisatie van clubs en festivals is nog steeds voornamelijk in handen van enkele mecs. Labels, radiozenders, vinylshops, heel dat ecosysteem rond muziek is nog te veel een mannenzaak.”
Rebel mag dan niet meer bestaan, Devaux zet de spirit van haar collectief voort bij Paradise City, het festival voor elektronische muziek waar ze al zeven jaar meedraait als programmator. “Paradise City is een hele klus. We organiseren niet enkel het festival in Perk, maar ook Paradies Garten in Oostenrijk. Samen met Brosella zetten we ons nu ook achter Jazz Middelheim, en we organiseren Doel Festival, samen met Klub Dramatik.”
Dat de affiche van Paradise City bijna voor de helft vrouwelijk kleurt, is mee Devauxs verdienste. “En nog eens bijna de helft zijn Belgen, wat ik erg belangrijk vind. Lokale artiesten zijn ook beter voor de ecologische voetafdruk, iets wat we bij Paradise City hoog in het vaandel dragen.”
Devaux werkt vier dagen op vijf voor Paradise City, één dag per week houdt ze vrij voor haar eigen dj-activiteiten. Deze zomer staat ze voor de tweede keer op Tomorrowland. Het liefst van al zou ze een keer in een Latijns-Amerikaans land achter de decks kruipen. “Zes jaar geleden zat ik met vrienden in Colombia. We zijn er uit geweest en ik vond de energie waanzinnig. Mensen dansten samen, ze keken niet per se constant naar de dj. Er gebeurde iets op de dansvloer wat ik enorm bevrijdend en cool vond.”
Collectieve euforie
Sommige dj's mikken op persoonlijke reflectie, op introspectie en catharsis. Devaux wil als dj een verhaal van togetherness schrijven. “Mijn moeder is half Congolees. Op familiefeesten van haar kant was er altijd veel muziek te horen, er werd gezongen en gedanst.” Dat verbindende element is de rode draad door de sets van Devaux. “Als dj voel ik me als een soort schakel tussen de muziek en wat mensen voelen.”
Die collectieve euforie dwingt Devaux niet af met harde trance en jungle, genres die vandaag de plak zwaaien in clubs, maar met flirterige house, likjes disco en zwoele latin. En af en toe een smak r&b van Missy Elliott ertussen, of Rihanna en Alicia Keys, popsterren waar ze thuis in Watermaal-Bosvoorde aan verslingerd was. Binnenkort brengt Devaux een remix uit van 'Joue pas', een hitje van de Franse eightiesster François Feldman en de Amerikaanse zangeres Joniece Jamison.
“Twee jaar geleden heb ik in Buda BXL vier uur gedraaid tijdens de Gay Haze & Spek Weekender op het Listen Festival. De sfeer was toen waanzinnig, ik voelde dat we een moment deelden, het publiek, al mijn vrienden in mijn dj-booth. Dat vond ik ongelofelijk. Die vier uur zijn voorbijgevlogen.”
Zouzibabe draait op 28/6 op Paradise City, paradisecity.be, op 26/7 op UMI Open Air, umibrussels.art, en op 15/8 op XRDS, xrds.be
Lees meer over: Elsene , Muziek , Events & Festivals , Zouzibabe , Paradise City , Tomorrowland , XRDS , Kiosk Radio