Ignace Clarysse, gastheer van de veldrijders

Ignace Clarysse (64) is een veldrijder in hart en nieren. Hij draait al jarenlang mee in het milieu van het veldrijden en vangt nu buitenlandse veldrijders op bij hem thuis, aan de grens van Brussel. Hoe zijn toekomst als mecanicien van de Telenet-Fidea ploeg eruitziet, is momenteel onzeker.

“Ik zit al vijftig jaar in de wielrennerij, waarvan vijfendertig in het veldrijden,” vertelt Clarysse. “Ik heb zelf op een vrij hoog niveau gecrost en heb mijn twee zonen begeleid tijdens hun carrière. Mijn jongste was Belgisch kampioen bij de junioren en de beloften, de oudste is vicewereldkampioen bij de militairen geweest. Ik ben altijd in het veldrijden gebleven en vang nu al vijf jaar veldrijders op.”

Clarysse is een welbekende figuur langs het veldritparcours. Het is tijdens een dameswedstrijd dat het opvangen van veldrijders is ontstaan: een Canadese eliterenster was met haar kledij aan het sukkelen, hij bood haar een helpende hand en hun samenwerking was geboren.
“Zij is bij mij blijven logeren en is een heel jaar met mij naar de crossen gegaan. Zo is dat gegroeid. Spijtig genoeg heeft zij onlangs een zwaar accident gehad waardoor ze momenteel niet meer kan crossen.”

“Ik heb ondertussen ook een voormalige Deense kampioene, Nicoline Hansen, opgevangen. Ik ben met haar een hele winter naar de crossen gegaan. Maar het zijn niet alleen dames, hoor. Zo komt vanaf 1 december een man, die bij de masters rijdt, zes weken lang bij mij logeren. Eigenlijk is het meer dan slapen: ik ga met hen mee naar de crossen, geef hen tips, enzovoort. Op vlak van voeding laat ik het aan hen over.”

Vorige winter werd Clarysse aangesproken door Amy Dombroski. De Amerikaanse veldrijdster van de Telenet-Fidea ploeg nam hem op in haar ploeg als vaste mecanicien, maar aan hun samenwerking kwam op 3 oktober abrupt een einde.

“Ik ging altijd met Amy mee. Heel de voorbereiding was ik bij haar, we zijn onder meer drie weken in Tsjechië geweest. Ze logeerde bij iemand anders, maar kwam vanaf vrijdagavond naar hier. Ik stond in voor haar materiaal, ik ben namelijk mecanicien van beroep. Maar een paar weken geleden, twee dagen na de ploegvoorstelling, is ze op training in aanrijding gekomen met een vrachtwagen en is ze om het leven gekomen. Dat is een zeer zware gebeurtenis. Momenteel ben ik nog mecanicien bij de ploeg, maar ik weet niet hoe dat gaat evolueren.”

Kranige master
De renners die bij Clarysse logeren, kunnen rekenen op zijn ervaring. Bij zijn begeleiding hoort ook trainingsadvies. Hij heeft een parcours uitgestippeld in Dilbeek en trekt met hen soms naar het Laarbeekbos.

“Ik rijd regelmatig zelf nog mee. Het moet een goede renner zijn om mij er af te rijden (lacht). Ik heb bij de masters gereden, maar je kunt niet rijden en tegelijkertijd begeleiden. Nu ik even geen renner meer heb, ga ik misschien opnieuw zelf rijden.”
“Ik zal renners blijven opvangen zolang ik het kan. Iedereen mag komen. Men weet dat ook in het milieu van het veldrijden, ik ben daar goed gekend. Uiteraard hoop ik ooit een wereldkampioen(e) te kunnen logeren. Dat zou zeer mooi zijn.”