Succesvol vrouwenteam moet voetbalharten Marokkaanse gemeenschap nog veroveren

Het Marokkaanse vrouwenteam plaatste zich donderdagmiddag op hun allereerste wereldkampioenschap voetbal meteen voor de achtste finales. Toch moeten ze het tijdens hun voetbalsprookje voorlopig met veel minder steun doen dan het opzienbarende mannenteam afgelopen winter op het WK in Qatar. “Door de vakantie en het ongelukkige startuur”, klinkt het in enkele Marrokaans gezinde theehuisjes in Brussel.

Na tien, tergend lange, minuten blessuretijd klinkt donderdagmiddag omstreeks 14 uur in Perth het laatste fluitsignaal en heeft het Marokkaanse vrouwenelftal geschiedenis geschreven. Omdat Marokko wint tegen Colombia (1-0) en Duitsland dat niet kan tegen Zuid-Korea (1-1), plaatsen de Marokkaanse vrouwen zich voor de achtste finales van het WK voetbal. Redelijk onverwacht, nadat ze vorige week maandag hun allereerste wedstrijd op een WK verloren van Duitsland met 6-0.

Twee wedstrijden en twee overwinningen later zijn ze nu alsnog doorgedrongen tot de knock-outfase van het toernooi.

Wie opnieuw feest, volgelopen theehuisjes en toeterende wagens verwacht in de straten van Brussel komt donderdagmiddag bedrogen uit. Aan Lemonnier, waar het feest tijdens het WK voor mannen na elke gewonnen wedstrijd niet lang genoeg kon duren, is het er nu verrassend kalm. Slechts enkele cafés zenden de wedstrijd effectief uit en het beperkt aanwezige ‘publiek’ is ook opvallend minder fanatiek.

Slechte timing

In Tea Room Tetouan op de Lemonnierlaan kunnen ze maar twee redenen bedenken. “Het is vakantie, en op dit uur van de dag (het WK vindt in Australië en Nieuw-Zeeland plaats, red.) moeten de meeste mensen werken”, aldus de eigenaar. Zelf is hij de wedstrijd wel zeer aandachtig aan het volgen. “Marokko is mijn land. Of het nu vrouwen of mannen zijn die spelen, ik zal altijd op de eerste rij staan om te supporteren.”

Iets verderop, in Salon de Thé Bounja, denken ze dat de beperkte interesse een andere reden heeft. Abdelilah Neffar, Marokkaan in hart en nieren, heeft het gevoel dat het vertrouwen in hun vrouwenploeg minder groot is. “Na de zware nederlaag tegen Duitsland geloofden veel Marokkanen al niet meer in een kans op slagen.”

Het blijft voor Abdelilah wel moeilijk om de vinger op de wonde te leggen, maar hij is er ook van overtuigd dat dit een algemeen fenomeen is. “Vrouwenvoetbal voelt gewoon anders dan mannenvoetbal. Het leeft minder, de ambiance is anders - ook bij andere nationale ploegen.”

Nieuwsgierigheid

Net voor de rust komt Marokko via een strafschop op voorsprong tegen Colombia. Er steekt geen storm van gejuich op aan de Lemonnierlaan, wel een ingetogen applausje. Duitsland speelt op dat moment 1-1 gelijk tegen Zuid-Korea.

Plots lijkt de interesse in het vrouwenvoetbal dan toch snel te groeien. Het cliënteel dat voordien nog rustig op het terras aan een theetje nipte, komt nu door het venster piepen om te zien wat er allemaal aan het gebeuren is. Dat valt ook Abdelilah op. “Mochten ze zich toch plaatsen straks, dan zou de belangstelling wel eens heel snel kunnen aanwakkeren”, denkt hij.

Die mening delen ze ook in Tea Room Tetouan. “Bij de mannen was die geweldige overwinning tegen de Belgen bijvoorbeeld het vonkje dat de vlam in de pan deed slaan.” Nadien ging het vertrouwen in onze nationale mannenploeg crescendo. “Een overwinning tegen Colombia en een plaats bij de laatste zestien kan voor ons vrouwenteam misschien hetzelfde effect hebben.”

Of er effectief meer interesse zal zijn, weten we volgende dinsdag, want dan nemen de Marokkaanse vrouwen het om 13 uur in de achtste finales op tegen Frankrijk. Een beladen duel, gezien de tegenstander en de relatie tussen de twee landen. Werk of aanvangsuur zullen dan wellicht niet meer ingeroepen worden als verontschuldiging.

Geschiedenis schrijven

Hoewel de Marokkaanse vrouwen - voorlopig - nog niet de grote massa weten te trekken, gaat dit WK voor hen sowieso de geschiedenisboeken in. Tijdens hun eerste deelname konden ze meteen een wedstrijd winnen en wisten ze zich ook te plaatsen voor de achtste finales. Maar, er was ook nog een andere primeur: verdedigster Nouhaila Benzina was de eerste speelster met een hijab op het WK.

En ook Sakina Ouzraoui Diki zal het avontuur niet snel vergeten. De Marokkaanse voetbalster groeide op in Molenbeek en wist afgelopen seizoen voor de vierde keer kampioen te spelen met RSCA Women in de Belgische eerste klasse. Met drie basisplaatsen is dit historische WK voor haar dus de kers op de taart van een prachtig seizoen. In april vertelde ze aan BRUZZ al over haar droomtransfer naar Spanje, misschien is die door het nieuwe Marokkaans huzarenstukje nog wat meer realiteit geworden.