CD: PJ Harvey 'Let England Shake'
Vergeet dus dat Polly Jean Harvey in een saai Engels plattelandsdorpje woont, dat ze doorbrak met de essentieelste rudimentaire rock uit de jaren 1990, met Nick Cave murder ballads zong en van verleiden, afstoten en zalven haar handelsmerk maakte. De maker van een van de vele onofficiële PJ Harvey-websites omschreef haar ooit als een middeleeuwse heks die muziek maakt met toverformules, stormen bezweert, maar zelf een gevangene is van de liefde.
Vergeet het allemaal, want met de fysieke spanning tussen man en vrouw heeft Let England shake niets te maken. Acht albums heeft het geduurd voor de zangeres haar licht liet schijnen over de grotere wereld om haar heen. Eén ding is duidelijk: het is oorlog. Er wordt veel onnodig bloed vergoten. Angst en nationalistische gevoelens steken de kop op. De zangeres weet ook niet hoe het afloopt. Ze houdt er een erg ambigue band met haar vaderland op na.Let England shake is naast een politieke provocatie ook een conceptalbum. Harvey komt ermee weg omdat ze naast een inhoudelijke ommekeer ook voor een muzikale kentering zorgt.
Weg is de krachtige, diepe stem, die haar als sensuele verleidster introduceerde. In plaats daarvan horen we een verrassend hoog meisjesstemmetje. Van de weeromstuit klinkt ook de muziek een pak speelser, alsof er een balans moest worden gevonden met de donkere ernst die elf nummers lang de bovenhand heeft. Schrik niet als je onderweg blazoengeschal hoort, dartele tamboerijnen, een Bulgaars vrouwenkoor, of ander etnisch geweld: we hebben het hier over wereldschaal. Het conflictmodel dat ze vroeger op persoonlijke relaties toepaste, is verruimd, maar ook dat resulteert in een erg emotioneel en intens album, dat drijft op wanhoop. Dit keer is het dus niet alleen haar wanhoop.
wanneer: 18&19/02/2011 om 20.00
ticket: sold out
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.