Prijswinnende dichter Tijl Nuyts: 'Ben geïntersseerd in wat ik zelf niet ben'

Tijl Nuyts won begin deze week de Herman de Coninckprijs, de belangrijkste onderscheiding die een dichter in Vlaanderen kan ontvangen. Dit jaar ging de eer dus naar Brusselaar Nuyts en zijn dichtbundel Vervoersbewijzen. De bundel neemt je mee op reis doorheen de Brusselse ruimte. Neem het openbaar vervoer, de deelauto of ga simpelweg te voet, en maak onbevangen kennis met de religie in het dagelijkse leven.

Tijl opent met een voordracht van 'Dilbeek', een van de gedichten uit de bundel: "De bestuurder van de auto naast me is uitgestapt, heeft zijn matje uitgerold, en zingt." Tijl kwam per toeval in Brussel wonen en als pendelaar in hart en nieren, zoals hij zichzelf noemt, pikte hij in Brussel praktijken op die hem vreemd zijn: "Je ziet zoveel mensen rond je waarmee je contact kan leggen, of net niet."

Naast mobiliteit is er een andere rode draad te volgen doorheen de dichtbundel. Spiritualiteit en religie zijn voor Tijl onbekend terrein, daarom trokken deze thema's hem net aan: "Ik kom uit een ontzuild gezin waarin religie geen rol speelt, zoals een verwaterde cultuurkatholiek." Na de aanslag tegen Charlie Hebdo veranderde zijn visie op religie, de gepolitiseerde rol ervan kwam op de achtergrond. De frustratie en fascinatie van religieuze rituelen waar hij zelf niet mee vertrouwd is, inspireerden hem.

"In de tram merk je dat religie een rol speelt in onze samenleving. Je ziet mensen een rozenkrans aftasten of je hoort religieuze muziek een beetje te luid op de achtergrond. Ik vond dit fascinerend, maar snapte er niets van, en dan heb je poëzie nodig om het allemaal uit te leggen."