In 1973 bevond de toen 22-jarige muzikant Johan Verminnen zich op een kruispunt in zijn carriëre. Zijn eerste twee platen waren mislukt, waardoor hij onder enorme druk stond van de platenmaatschappij. De onverbiddelijke muziekproducent Jean Kluger eiste na een rist protestsongs een eenvoudig nummer van Verminnen, anders zou de samenwerking stoppen.
Met de rug tegen de muur schreef de zanger toen de eerste zinnen van 'Laat Me Nu Toch Niet Alleen', waarna in verschillende Brusselse muziekstudio's het nummer ontstond dat zijn muzikale loopbaan definitief zou lanceren. Johan Ral schreef een boek over dit 'liedje van een intelligente eenvoud'. Verminnen: "Het nummer heeft alle poorten opengebroken."