Politicoloog Delwit over PS-lijst: 'Plaats drie voor Vervoort is absurd'

ULB-politicoloog Pascal Delwit kijkt met gefronste wenkbrauwen naar de kieslijst voor het Brussels Gewest die de PS zopas heeft bekendgemaakt. "Op vele vlakken een slechte constructie", vindt hij.

De Brusselse federatie van de PS heeft de lijsten voor de komende verkiezingen aangevuld. Op de lijst voor het Brussels Gewest valt de derde plaats voor minister-president Rudi Vervoort op.

"Dat is een absurde plaats voor een minister-president, zeker voor iemand die bijna 66 jaar is. Een positie als lijsttrekker of lijstduwer was veel logischer geweest", analyseert ULB-politicoloog Pascal Delwit.

Het lijsttrekkerschap zat er echter niet meer in omdat Ahmed Laaouej, de nieuwe sterke man van de PS in Brussel, die plaats toegewezen krijgt, zo was al enige tijd duidelijk. Plaats twee, die volgens de genderregels van de PS aan een vrouw toekomt, gaat naar Karine Lalieux, momenteel federaal minister van Pensioenen.

Volgens Delwit heeft Vervoort daarom een deal gesloten met Laaouej om de 'veilige' plaats drie te krijgen in plaats van een rol als lijstduwer, waarbij hij volledig zou afhangen van zijn voorkeursstemmen.

"Hierdoor blokkeert Vervoort de vernieuwing op de lijst", zo is Delwit scherp. "Want was hij lijstduwer geworden, dan kwam er een hoge plaats vrij voor een nieuwe kandidatuur, een nieuw gezicht."

Nog meer constructiefouten

Het is volgens de politicoloog lang niet de enige constructiefout in de gewestlijst van de PS. Dat electoraal zwaargewicht Rachid Madrane, de voorzitter van het Brussels parlement, niet opkomt na onenigheid met Laaouej, is tekenend voor de verdeeldheid binnen de Brusselse PS.

"Wat mij vooral opvalt bij de eerste vijftien plaatsen, is de afwezigheid van gemeenten uit het zuidoosten van het gewest, zoals Sint-Gillis of Ukkel, en ook van Brussel-centrum. Gemeenten als Evere, Schaarbeek of Sint-Joost-ten-Node zijn dan weer wel sterk vertegenwoordigd. Zo ontstaat er een territoriaal onevenwicht op de lijst."

"Nog een onevenwicht: de PS-gewestlijst doet weinig moeite om aan bepaalde bevolkingsgroepen, zoals de middenstand, de ecosocialisten of de jongeren, te appeleren. Het lijkt wel of de PS maar de helft van de Brusselaars wil aanspreken. Dat is bizar, omdat de PS toch laat uitschijnen van het Gewest de electorale prioriteit te maken."

Philippe Close

De Brusselse afdeling van de PS vulde ook haar lijst voor de Kamer verder aan, die volgens Delwit evenwichtiger is samengesteld. Brussels burgemeester Philippe Close prijkt op plaats vier. Een verrassing? "Niet echt", antwoordt de politicoloog. "Je kan dat vanuit twee invalshoeken bekijken."

"Vanuit de partijlogica bekeken is de vierde zetel een strijdplaats, met wellicht hevige concurrentie vanuit MR, de PTB en Ecolo. Er valt dus iets voor te zeggen om op die vierde plaats een stemmenkanon te plaatsen. En Close zelf heeft misschien zin om naar iets anders over te stappen en bijvoorbeeld federaal of regionaal minister te worden. Of hij kan burgemeester blijven, natuurlijk."

"Hij riskeert weinig electorale schade. Raakt hij niet verkozen, maar haalt hij veel voorkeursstemmen, dan gaat hij ongeschonden naar de gemeenteraadsverkiezingen later dit jaar."

Raakt Close wel verkozen, dan wenkt een mooie post. Minister van Binnenlandse Zaken bijvoorbeeld, zo gaan de speculaties in de politieke wandelgangen. De voormalige rugbyspeler kan goede papieren voorleggen: hij spreekt goed Nederlands en heeft als burgemeester van Brussel-stad ervaring met een grote politiezone.

"Maar zo'n benoeming hangt natuurlijk van veel zaken af", merkt Delwit op. "Vooreerst moet de PS in de federale regering komen. En daarnaast zijn er nog geïnteresseerden. Het is geen geheim dat MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez ook minister van Binnenlandse Zaken wil zijn."

Er circuleert ook een scenario waarbij Close partijvoorzitter van de PS zou worden, mocht huidig voorzitter Paul Magnette premier van de federale regering worden.

Close als PS-voorzitter lijkt Delwit evenwel onwaarschijnlijk. "Er zijn zoveel verschillen in visie tussen Brussel en Wallonië, bijvoorbeeld over de financiering van de gewesten. In de huidige context betwijfel ik sterk dat een Brusselaar voorzitter van de PS kan worden."