Menu

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni
1933 Brussel-Frietmuseum42

Emiel Viellefont

| Manager Mike Misson (links) en woordvoerster Peggy Van Lierde (rechts) in het nieuwe Frietmuseum.

Eenvoudig Nederlands

Na een museum voor chocolade en bier krijgt Brussel nu ook een Frietmuseum

EC, JP
© BRUZZ
01/05/2025

In Brussel opende deze week een nieuw museum: het Frietmuseum. Daar leer je alles over de Belgische friet. Het museum ligt in het centrum van Brussel, vlak bij Manneken Pis.

Friet is al honderden jaren belangrijk voor de Belgen. Uit onderzoek blijkt dat er in het jaar 1849 al een frietkraam in de buurt van de Grote Markt stond. Sommige arme buurtbewoners klaagden over de geur van het bakken. De stad onderzocht het, net zoals dat toen gebeurde bij grote fabrieken of stoommachines. Maar het frietkraam mocht blijven.

Op kermissen in grote steden verkochten mensen toen ook al frietjes op straat. Zo’n zakje friet kostte tien cent, bijna evenveel als een brood. Ook de Belgische koning Leopold II at frieten. Toen waren ze nog een luxeproduct.

In het begin waren frietjes iets speciaals, ook al zijn ze gemaakt van de simpele aardappel. Na de Eerste Wereldoorlog werd friet een goedkope snack voor mensen die naar hun werk reisden.

In dorpen in Vlaanderen kwamen toen frietkoten aan de treinstations. In Brussel vond je ze ook aan kerken, zoals bij het Sint-Joostplein of de Kapellekerk.

In de Louizawijk in Brussel serveerden restaurants vaak de Franse combinatie van biefstuk met friet. In Parijs bakten ze al even lang aardappelschijfjes in kraampjes langs de rivier de Seine, net als in België.

Niemand weet zeker wie frieten als eerste in lange staafjes heeft gesneden. Mensen praten daar al heel lang over, maar er is geen duidelijk antwoord.

Frietkoten zijn erfgoed

Volgens Peter Scholliers, een expert in de geschiedenis van eten, is het niet zo belangrijk wanneer frietjes hun vorm kregen. Hij zegt: "Het belangrijkste is dat je nergens anders in de wereld zoveel frietkoten vindt als in België."

In Brussel alleen al zijn er ongeveer 350 frietkoten. Sinds 2017 is de frietkotcultuur in België officieel erkend als erfgoed. Dat betekent dat het een belangrijk deel is van de Belgische cultuur en traditie.

Niet verrassend dus, dat er een frietmuseum komt in Brussel. Het nieuwe museum ligt in de Stoofstraat, dicht bij Manneken Pis. Het museum ligt tegenover het chocolademuseum Choco-Story en is op zes minuten wandelen van het biermuseum Belgian Beer World.

frietkot

Studio MOTO

| Er zijn 350 frieten in Brussel. Hier zie je het frietkot bij de Antwerpsepoort. Architecten bedachten dit zilveren ontwerp met spiegel.

Het museum

In het museum is alles klaar voor de opening: audiogidsen, folders en leuke souvenirs. Ook de brandweer heeft goedgekeurd dat het gebouw veilig genoeg is voor het aantal bezoekers.

Tijdens je bezoek zie je onder andere: Een oud frietkraam uit de 19e eeuw, friteuses van de voorbije 100 jaar, een boek uit de 17e eeuw met de eerste tekening van een aardappel in België. Bezoekers kunnen ook een liedje over friet kiezen uit de ouderwetse jukebox.

Klein frietmuseum in Vorst

Het nieuwe Frietmuseum is niet het enige museum over frieten. Er bestaat al een klein frietmuseum in Vorst, dat heet Home Frit’ Home. De eigenaar vertelt daar al vijftien jaar over de geschiedenis van friet. Hij vertelt over frituristen - dat zijn mensen die frieten bakken - en over friet in kunst en muziek. Je kunt zelfs in het museum blijven slapen, het is namelijk ook een hotel!

“Onze frietcultuur moet je echt zelf beleven,” zegt eigenaar Hugues Henry. “Toeristen snappen na één bezoek nog niet hoeveel frieten voor Belgen betekenen.” Volgens hem is het heel bijzonder dat iedereen van friet houdt, of je nu arm of rijk bent. “Aan een frietkot staan mensen van alle soorten en leeftijden in de rij. Wij zijn daar mee opgegroeid.”

Home Frit’ Home is maar één weekend per maand open, en het is dan gratis. De eigenaar is niet bang voor concurrentie van het nieuwe Frietmuseum. “Het nieuwe Frietmuseum is geen bedreiging voor mij. Het vult mijn werk juist goed aan."

Dit artikel kadert in een samenwerking met het Huis van het Nederlands rond Eenvoudig Nederlands. Meer over dit project vind je hier terug. Lees het originele artikel hier.