Sint-Pietersziekenhuis na kritiek: 'Moeilijk om Nederlandstalig personeel te vinden'

Het Sint-Pietersziekenhuis reageert woensdag op de kritiek van auteur en opiniemaker Luckas Vander Taelen dat patiënten niet in het Nederlands geholpen worden. “De twee landstalen zijn een absolute prioriteit in onze instelling, zoals het hoort in Brussel”, zegt communicatieverantwoordelijke Nathalie Schaar. Al is het moeilijk om Nederlandstalig personeel te vinden.

In zijn opiniestuk in het BRUZZ-magazine deze week beschreef Vander Taelen hoe hij na een fietsval urenlang moest wachten op de spoeddienst van het Sint-Pietersziekenhuis. "Iedereen doet heel hard zijn best in Sint-Pieter, maar op de organisatie en de empathie met de patiënt valt helaas veel aan te merken", aldus Vander Taelen.

Het ziekenhuis betreurt die ervaring, maar benadrukt dat wachttijden niet altijd te vermijden zijn. “Onze spoeddienst is een van de grootste van het land en is een erkend traumacentrum voor de meest ernstige gevallen. De wachttijd hangt af van de ernst van de situatie, de nood aan bijkomende onderzoeken en de drukte”, aldus Schaar.

Naast de wachttijden klaagde Vander Taelen het gebrek aan zorg in het Nederlands aan. Volgens Schaar doet het Sint-Pietersziekenhuis wel degelijk inspanningen. “Nieuwe medewerkers krijgen opleidingen, we bieden een tweetaligheidspremie en werken samen met IRIS Taal om onze medewerkers bij te scholen. Maar door de ligging van ons ziekenhuis en het algemene tekort in de sector is het bijzonder moeilijk om Nederlandstalig personeel aan te trekken.”

Vlaams meldpunt

Spoedgevallendiensten, medische urgentiegroepen (MUG) en openbare ziekenhuizen in Brussel zijn wettelijk verplicht om tweetalig te zijn, maar in de praktijk is dit vaak niet het geval. Dat heeft in het verleden al tot schrijnende toestanden geleid. Denk maar aan het overlijden van baby Cisse in 2023, waarbij de ouders geen duidelijkheid kregen over de doodsoorzaak omdat de Brusselse hulpverleners geen Nederlands spraken.

In maart kondigde Vlaams minister voor de Vlaamse Rand Ben Weyts (N-VA) daarom een nieuw meldpunt aan voor klachten over spoeddiensten van Brusselse ziekenhuizen die geen Nederlandstalige zorg aanbieden. "We hebben al genoeg geprobeerd om dit op de politieke agenda te zetten, maar dat valt telkens op een koude steen. Daarom veranderen we nu het geweer van schouder en kiezen we de juridische weg, beginnend met het verzamelen van klachten", zei Weyts. Sinds maart ontving het nieuwe taalmeldpunt 150 taalklachten, waarvan zo’n 120 over Brusselse ziekenhuizen.

'Onzin'

Volgens voormalig hoofdarts van de Sint-Janskliniek in Brussel Kenneth Coenye is het geen goed idee om sancties op te leggen aan ziekenhuizen. "De zorgsector kampt met een enorm tekort, waardoor we verplicht zijn om personeel uit het buitenland aan te trekken. Ze spreken vaak Frans en Engels naast hun moedertaal. Om dan nog te eisen dat ze Nederlands leren, is een brug te ver. Dan riskeren we dat ze afhaken en blijft er gewoon geen zorg meer over. Ik verkies goede zorg met beperkte taalvaardigheid over helemaal geen zorg."

Bovendien is de groep Nederlandstalige Brusselaars die geen Frans spreekt heel klein, meent Coenye. "In de Sint-Janskliniek zijn er zelfs dagen waarbij er geen enkele Nederlandstalige patiënt is. En toch wordt er verwacht dat duizenden zorgverleners speciaal voor die kleine groep Nederlands leren. Vanuit economisch oogpunt is dat onzin."

Coenye pleit er in de plaats voor om technologische oplossingen te gebruiken. "Er bestaan vandaag tal van vertaaltools, dus waarom zouden die hier niet ingezet kunnen worden? Als alle Belgen perfect tweetalig zouden worden opgeleid, zouden veel van deze discussies overbodig zijn. Maar zolang dat niet het geval is, moeten we realistisch zijn."

Ook Brussels minister van Gezondheid Alain Maron (Ecolo) vindt dat we andere middelen zoals professionele tolken en digitale hulpmiddelen moeten benutten. Maron wijst erop dat de Brusselse regering al investeert in taalopleidingen voor personeel, maar dat de tekorten in de zorgsector een grote uitdaging blijven. “Het tweetalig karakter moet worden gegarandeerd, maar zonder de veiligheid en de toegang tot zorg voor alle Brusselaars in gevaar te brengen,” besluit de minister.