Rapport van Guy Vanhengel (Open VLD): 58/100

24/04/2019

Lees ook: Het rapport van de regering Vervoort-III

In aanloop naar de verkiezingen van 26 mei maakte BRUZZ in samenwerking met Le Soir het rapport op van deze Brusselse regering. Dit is de beoordeling van Guy Vanhengel (Open VLD).

Eindscore voor Guy Vanhengel: 58/100

Brusselse regering: Minister van Financiën, Begroting en Externe Betrekkingen
GGC: Gezondheid, Financiën en Begroting.

Actie: 26/40

+ Begroting in evenwicht
+ Vergroening verkeersbelasting
+ Taxshift
- Eurostadion

Visie: 18/30

Denken dat zo’n bescheiden fiscale hervorming volstaat om de middenklasse in Brussel te houden, getuigt van weinig visie.

Communicatie: 14/30

Vanhengel communiceert enkel wanneer het hem uitkomt.

Guy Vanhengel heeft de lat niet al te hoog gelegd, maar springt er wel over. De begroting is in evenwicht. En voor het strakke financiële beheer krijgt hij jaarlijks bloemen van ratingbureau Standard & Poor’s. De controle op de Brusselse instellingen is minder strak: slechts 6 van de 23 autonome instellingen krijgen hun rekeningen goedgekeurd. “Een oud zeer,” noemde hij het iets te gemakzuchtig.

Voor de vergroening van de verkeersbelasting en het Eurostadion trok Vanhengel aan het kortste eind. In het eerste geval lag de eigen meerderheid dwars, in het tweede geval zowat iedereen. Verder was hij als minister van Externe Betrekkingen nauwelijks zichtbaar, al zijn de beloftes daarrond in het regeerakkoord wel waargemaakt. Maar, en dat is het belangrijkste, de beloofde fiscale hervorming is een feit. De forfaitaire belasting van 89 euro per jaar is geschrapt, de opcentiemen op de personenbelasting zijn met anderhalve procent verminderd en de belasting op vastgoed is gestegen, behalve voor wie zelf zijn eigendom bewoont. Al was de administratieve afhandeling een rommeltje.

De tijd om hogere inkomens aan te trekken dringt

De woonbonus werd afgeschaft en gecompenseerd met een grotere korting op de registratierechten, het zogenaamde abattement. “Een nuloperatie voor de koper,” zei Vanhengel, maar het tegendeel bleek waar. Eigenaars waren met de woonbonus (veel) beter af dan nu. Dat is niet onlogisch, gezien het systeem net werd afgeschaft “omdat de woonbonus onbetaalbaar werd op termijn,” dixit Vanhengel. Als bewaarder van de Brusselse schatkist is dat dus een verdedigbare ingreep. Maar dit voorstellen als een nuloperatie is verkeerd.

Samengevat heeft Vanhengel goeie punten voor actie, wat voornamelijk te danken is aan de geslaagde fiscale hervorming. Maar denken dat je met deze bescheiden hervorming de middenklasse naar Brussel kan lokken of hier houden, getuigt van weinig visie. Dat blijkt ook uit de feiten: de middenklasse, en nu ook de arbeidersklasse, ontvluchten (nog steeds) de stad. Een belastingvermindering van 89 euro per jaar zal daar weinig aan veranderen. De huizenprijzen blijven de voornaamste reden voor de stadsvlucht. Zeker in combinatie met de relatief lage levenskwaliteit door vuilnis, verkeer, en lawaai die niet verbeterde. Nochtans dringt de tijd om als Brussels Gewest hogere inkomens aan te trekken. Vanaf 2025 vermindert de federale dotatie jaarlijks, als gevolg van de bijzondere financieringswet.

Waar Vanhengel wel van visie getuigt, is zijn zin voor samenwerking over de taalgrenzen heen, waarbij de entente met kompaan Rudi Vervoort (PS) exemplarisch is. Frans- of Nederlands of anderstalig, on en tous Brusseleir, en Vanhengel belichaamt dat.

De communicatie ten slotte, kan beter. Vanhengel communiceert alleen als het hem past, anders blijft het stil. In de democratie van vandaag mogen we meer verwachten.