Regeringsrapport van Bernard Clerfayt (Défi): 64/100

In aanloop naar de verkiezingen van 9 juni maakten BRUZZ en BX1 het rapport op van de Brusselse regering. Dit is de beoordeling van Bernard Clerfayt (Défi).

Bevoegdheden

• Brusselse regering: Minister van Werk en Beroepsopleiding, Dierenwelzijn, Digitalisering en Plaatselijke besturen.

Bernard Clerfayt verkondigt met trots dat de werkzaamheidsgraad in Brussel gestegen is tot 68,2 procent, het hoogste niveau sinds 1989. Maar met meer dan 90.000 – veelal laaggeschoolde - werklozen en een alarmerend hoge jeugdwerkloosheid is er weinig reden tot feestvieren.

Het Rekenhof en de Oeso constateerden bovendien dat de activering van de Brusselse werklozen tekortschiet. Er wordt te weinig druk gezet. Clerfayt wil echter niemand tegen zijn zin een opleiding of baan door de strot te duwen. In september lanceerde hij daarom de competentiebalans: alle werkzoekenden zullen een reeks verplichte tests krijgen, waarmee hun vaardigheden geobjectiveerd worden met het oog op een nieuwe vorming, aangepast aan hun talenten.

Met een nieuw akkoord met Vlaanderen lukte het de minister om wat meer Brusselse werkzoekenden in Vlaanderen aan het werk te krijgen. Clerfayt vereenvoudigde voorts de discriminatietests bij aanwerving alsook de economische migratie, hij ondersteunde het alternerend leren en hervormde het dienstenchequesysteem, met betere voorwaarden voor de poetshulpen.

De in het regeerakkoord geplande zones zonder langdurige werkloosheid kwamen er niet, het Talenpunt is er evenmin. En de inschakelingscontracten, een maatregel om jongeren aan het werk te helpen, werden afgeschaft.

Op dierenwelzijn kon Clerfayt niet echt scoren. Er werd geen meerderheid gevonden voor een verbod op onverdoofd slachten en nu blokkeert dit heikele dossier ook de goedkeuring van de langverwachte dierenwelzijnscode.

De ordonnantie Digitaal Brussel, met daarin de verplichting voor de administraties om hun diensten online toegankelijk te maken, is goedgekeurd. Tot onvrede van een rist verenigingen die vinden dat er te weinig garanties zijn voor het voortbestaan van het fysieke loket.

Als minister van Plaatselijke Besturen zorgde Clerfayt onder meer voor een decumul tussen lokale en parlementaire mandaten, maar de voorbereiding van een grote intra-Brusselse institutionele hervorming liet hij aanslepen.

In zijn communicatie neemt de minister geen blad voor de mond en aan de regeringstafel toonde Clerfayt zich eerder een individualist dan een teamplayer, wat meermaals tot spanningen binnen de meerderheid leidde. Clerfayt liet zich opmerken als een goede vakminister, maar door zijn geïsoleerde positie in de regering kon hij niet altijd wegen op het beleid.