Elke week voorziet Michaël Bellon een oude persfoto van een nieuw onderschrift. Deze week: de overwinning van Johnny Logan die het Eurovisiesongfestival van 1987 in Brussel won.
© PhotoNews
| Johnny Logan, winnaar van het Eurovisiesongfestival van 1987 in Brussel.
Column
Beeldspraak: Eurosong, punten aftellen naar de zomer
Wie denkt dat bingewatchen een recent verschijnsel is, vergeet hoelang we pakweg dertig jaar geleden voor het scherm zaten, toen we nog méér tijd te verspillen hadden. Op winteravonden kon je in die tijd sowieso weinig anders doen dan nietsvermoedend naar Hoger Lager of The Cosby Show kijken. De uitdaging bestond er vooral in om ook het beperkt aantal zomerdagen dat een mensenleven telt zoveel mogelijk te vergooien aan vergetelijke rotzooi op de televisie.
Dat lukte natuurlijk het best als je van sport hield. De helaasheid der dingen manifesteerde zich het best wanneer je onder invloed van lauwe River Cola en drie rollen Mentos de ontwikkelingen volgde in zowel de eerste ronde van het gemengd dubbel op Roland Garros, de overgangsrit tussen Bordeaux en Pau in de dopingkaravaan van Frankrijk, als de kwalificaties in het turnen op de Olympische Spelen in Seoel. Wanneer iemand dan eind augustus de bekende klacht formuleerde dat de vakantie weer veel te rap voorbij was gevlogen, kon je alleen maar schuldbewust wegkijken..
"Het enige dat bewoog op het podium was een onheilspellende lasergolf die pulseerde tussen een piramide en een buitenmaats schaakbord"
Hoe dan ook, de training voor de zomerse tv-marathon begon al rond Pasen, wanneer je ondanks de toenemende temperaturen binnen in de zetel plaatsnam voor integrale epossen over Mozes of Ben Hur. En de grote test volgde op de avond van het Eurovisiesongfestival, dat toen nog niet uit de kast was gekomen, maar juist samen met de tv-set en het gezin gold als hoeksteen van de in vredelievend gezang verenigde West-Europese samenleving.
Wie dat Songfestival kon uitzitten met de puntentelling erbij (22 landen die elk in 2 talen 12 punten verdelen zijn goed voor een reeks van 528 getallen, of het equivalent van tien afleveringen Hoger Lager), was klaar voor het gravel, de groepsspurt en de gelijke leggers.
Helaas kan ik dit jaar niet kijken naar het Songfestival, omdat Netanyahu graag zou willen van wel. Daarom heb ik even de mogelijkheid onderzocht om bij wijze van vervangprogramma een retroparty te organiseren, met een integrale heruitzending van een van de oude festivaledities die op YouTube te vinden zijn. Helaas is de uitkomst van dat onderzoek negatief. Zelfs een geoefend ironicus zal bevestigen dat Songfestivals met het jaar minder heruitzendbaar worden.
Neem bijvoorbeeld dat van 1987, dat in Brussel plaatshad omdat Sandra Kim het jaar voordien had verklapt dat je bij twijfel over het geslacht van Franse woordjes de ‘la’ (zoals in ‘la vie’) stiekem een beetje als een ‘le’ kon uitspreken. Wie niet gelooft in vooruitgang, moet eens terugkijken naar de donkere beelden die toen vanuit de Heizelpaleizen zijn uitgezonden.
Veel méér dan op deze foto was er drie uur lang niet te zien. Het enige dat bewoog op het podium was een onheilspellende lasergolf die pulseerde tussen een piramide en een buitenmaats schaakbord - vaste waarden in de decorbouw van de jaren tachtig. Verder had het Atomium speciaal voor de gelegenheid een van zijn bollen afgevaardigd, die te midden van al die kosmische chaos op elk moment van de helling kon rollen. De noodkreet van de wit weggetrokken Johnny Logan in zijn geëpauletteerd ruimtepak kreeg uiteindelijk de meeste punten
Column: Beeldspraak
Elke week voorziet Michaël Bellon een oude persfoto van een nieuw onderschrift in zijn column Beeldspraak.
Lees meer over: Brussel, Column, Column: Beeldspraak, eurovisiesongfestival, johnny logan, Sandra Kim, Michaël Bellon
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.