Wat begon als een gratis, maar illegaal coronaverzetje voor jongeren op zoek naar een uitlaatklep groeide uit tot een van Brussels best bewaarde partygeheimen. Maar het verhaal achter de drive-by-discotheek van Johan Vosto gaat veel dieper dan even de benen losschudden.
© Ivan Put
Wie is Johan Vosto?
- Geboren in 1994 als Joeri Jessen in Sittard (NL), groeit op in Maaseik
- Begint op zijn 16e te dj’en en later ook eigen muziek te producen
- Studeert industrieel ingenieur en AI in Leuven, volgt postgraduaat in Pretoria, werkt als consultant
- Om het overlijden van zijn vader te verwerken koopt hij in 2019 een bestelwagen die hij ombouwt tot rijdende discobar
- Vertrekt in de zomer van 2020 richting Portugal waar hij zijn eerste raveparty’s geeft
- Bouwde sinds de zomer van 2021 een dertigtal feestjes
- Lanceert in 2022 Vostock, waarmee hij en zijn team ook zonder busje feesten willen organiseren
Joeri Jessen (28) is al een dikke tien jaar met muziek bezig als dj en producer. Eerst luisterde hij feestjes op in Limburg, daarna in Leuven en tegenwoordig in Brussel, waar hij als Johan Vosto de voorbije zomer raveparty’s organiseerde met een tot discobar omgebouwd minibusje. “Ik was er een jaar eerder mee begonnen in Portugal en had mijn twijfels of het ook hier zonder vergunning zou lukken. Een eerste party op het Poelaertplein gaf me moed. Ik had een tiental vrienden uitgenodigd, maar steeds meer feestvierders sloten zich aan en toevallige passanten vroegen me enthousiast waar en wanneer het volgende feestje was.”
Geen vergunning
Tot op heden organiseerde Jessen een dertigtal feestjes op verschillende openbare plaatsen in Brussel, van het Atomium over het Ter Kamerenbos tot een verlaten tunnel. De details verspreidde hij via WhatsApp-groepen. Voor geen enkel feestje vroeg hij een vergunning aan. “Tot mijn verbazing heb ik de eerste keer helemaal geen politie gezien. Elders heb ik altijd eerlijk uitgelegd dat ik geen vergunning had. Waren er klachten van geluidsoverlast, dan moest ik wel stoppen, maar de politie zelf heeft er nooit een groot probleem van gemaakt, ook omdat er altijd zo’n open, blije en toegankelijke sfeer heerste, denk ik. In al die tijd heb ik slechts één pv aangesmeerd gekregen. Achteraf gezien was het misschien te riskant om ook op het plein voor het Koninklijk Paleis plaatjes te gaan draaien.” (Lacht)
Mijn vader was ook dj, we hadden een intense band. Zijn dood deed me inzien dat ik aan een volledige reset toe was
“Het zou fijn zijn als ik mijn feestjes zou kunnen legaliseren,” vervolgt Jessen, die de voorbije maanden investeerde in betere geluids- en lichtsystemen en recent nog een crowdfunding opstartte om een lithiumbatterij te kunnen aanschaffen. “Het is mooi dat ik op sommige locaties tot 200 euro fooi kreeg, maar het dekt amper de kosten. Omdat ik er niet van kan leven, ben ik intussen opnieuw beginnen te werken.” Die job werd hem trouwens aangeboden op een van zijn raves. “Een fan bleek ook managing director van een internationaal adviesbureau te zijn. Ik kon als consultant beginnen als ik ook op hun afterworks zou spelen.” (Lacht)
Een goede werk-levenbalans is altijd een uitdaging geweest voor Jessen. Omdat de muziek hem weleens durft op te slorpen, zette hij ze tijdens zijn ingenieursstudies even aan de kant. Pas tijdens zijn postgraduaat in Zuid-Afrika werd ze opnieuw prominenter. “Ik speelde in Kaapstad en zelfs op AfrikaBurn, de Zuid-Afrikaanse versie van Burning Man. Daar wilde ik in België een vervolg aan breien, maar dan is in Brussel-Noord mijn rugzak gestolen, met daarin ook mijn laptop inclusief een tiental nieuwe nummers die klaar waren om uitgebracht te worden.”
© Ivan Put
Van die klap moest hij toch even bekomen. Paradoxaal genoeg zou het overlijden van zijn vader voor een ommekeer zorgen. “Na jarenlange gezondheidsproblemen was hij plots in een coma beland zonder dat ik afscheid had kunnen nemen. We hebben altijd een intense band gehad. Hij is ook dj geweest en heeft me zijn platencollectie nagelaten. Maar zijn dood heeft me vooral doen inzien dat ik aan een volledige reset toe was.” Jessen gaf zijn job, zijn relatie en zijn appartement op en kocht het minibusje, waarmee hij eerst op zoek moest naar zichzelf alvorens hij de muziek opnieuw vrij spel kon geven.
Uitlaatklep
In zijn omgebouwde bestelwagen ging het vervolgens richting Portugal. Vooral de eerste keer dat zijn eettafel daar opnieuw een draaitafel werd zal hem eeuwig bijblijven. “In het holst van de nacht werd er op mijn raampje getikt. Of ik meteen naar een parking langs het strand kon rijden? Daar hadden zich een driehonderdtal jongeren verzameld op zoek naar een uitlaatklep tijdens de lockdown. Eens ter plekke heb ik mijn schuifdeur opengezwierd en ben ik beginnen te spelen. Toen pas besefte ik hoe hard ik het gemist had.”
Het nomadische leven beu, bracht hij zijn concept een zomer later naar Brussel, waar zijn gratis feestjes uit hun voegen zijn beginnen barsten.
“Intussen tellen de WhatsApp-groepen zowat 1.300 leden. Omdat ik vond dat er meer potentieel in mijn concept zat dan ergens naartoe rijden en voorbijgangers doen dansen, heb ik een team rond me verzameld waarmee ik nu ook aangekondigde feesten zonder busje wil organiseren op originele locaties. Mijn dj-naam blijft Johan Vosto, een ultiem eerbetoon aan mijn pa, die me vernoemde naar de eerste kosmonaut, Joeri Gagarin. Maar het totaalconcept heet Vostock, een samentrekking van Vostok, het ruimteschip waarmee Gagarin in een baan rond de aarde hing, en Woodstock, waar creatieve expressie en gemeenschapsvorming nog mogelijk waren zonder dat het commerciële overheerste. Door het niet meer alleen te moeten regelen hoop ik ook dat er meer tijd vrijkomt om weer eigen muziek te maken.”
VOSTOCK
Instagram: @johanvosto
Lees meer over: Muziek, Ice, Johan Vosto, Vostock
