Parlement wil overlast deelsteps aanpakken met hulp van gemeenten

De commissie Mobiliteit van het Brussels Parlement heeft dinsdag een voorstel van de meerderheid goedgekeurd waardoor deelsteps in de toekomst op bepaalde plaatsen in dropzones moeten geparkeerd worden en aan snelheidsbeperkingen gebonden zijn in voetgangerszones. Er komt ook een strengere handhaving.

Het voorstel van ordonnantie kreeg de steun van de meerderheid, PVDA en N-VA. MR en cdH onthielden zich. "'Deelsteps zijn erg handig en kunnen bijdragen aan een betere mobiliteit. Tegelijk zien we dat het groeiende succes overlast met zich meebrengt doordat de steps op de gekste plaatsen achtergelaten worden. Dit is extra hinderlijk voor personen met beperkte mobiliteit. Met deze wetswijziging zorgen we ervoor dat je van de voordelen van de step kan blijven genieten zonder anderen in gevaar te brengen", stellen Arnaud Verstraete (Groen) en Ingrid Parmentier (Ecolo), de initiatiefnemers van het voorstel van ordonnantie van de meerderheid.

Voortaan zijn er drie parkeerregimes voor deelsteps: een volledig parkeerverbod (zoals op de Grote Markt en de Unesco-perimeter), vrij parkeren met respect voor de wegcode en zonder hinder voor weggebruikers, en enkel parkeren in een dropzone. Die zone wordt vastgelegd door de wegbeheerder (gemeente of gewest) in overleg met de operatoren. Gebruikers kunnen hun rit niet afsluiten als ze hun deelstep buiten de dropzone parkeren.

Het voorstel van ordonnantie legt de operatoren ook op hun deelstep of elektrische fiets te begrenzen zodat het onmogelijk wordt dat de voertuigen sneller rijden dan de wegcode voorschrijft. Dat betekent dat ze slechts stapvoets zullen kunnen rijden in een voetgangerszone.

Tot slot worden de regels rond de schorsing en schrapping van een vergunning aangescherpt en zijn de operatoren verplicht een aantal gegevens aan de Brusselse regering over te maken, die kunnen gebruikt worden voor gewestelijke digitale multimodale mobiliteitsdiensten zoals het "MaaS" (Mobility as a Service). De tekst verhuist nu naar de plenaire vergadering.

Lancering al vorig jaar

Initiatiefnemer Arnaud Verstraete (Groen) lanceerde het voorstel tot de wijziging van de ordonnantie rond deelsteps vorig jaar. Dat voorstel werd intussen lichtjes gewijzigd, na overleg met Brulocalis en de Gewestelijke Mobiliteitscommissie. Gewest en gemeenten zullen volgens het voorstel dat vandaag gestemd wordt nog steeds kunnen beslissen over dropzones waar deelsteps, -fietsen of -scooters geparkeerd moeten worden.

“Maar het verschil is dat er niet om de driehonderd meter zo’n dropzone moet zijn,” zegt Verstraete. “In de buurt van openbaarvervoerhaltes zijn zulke dropzones nuttig, maar in de buurt van het Zoniënwoud is dat misschien minder het geval. Idealiter is er driehonderd meter tussen elke dropzone, maar dat kan aangepast worden in functie van de vraag.” Waar niet met dropzones gewerkt wordt, kunnen deelsteps op het voetpad achtergelaten worden, zolang de wegcode gerespecteerd wordt.

Hogere boetes

Er komt ook een snelheidsbeperking in voetgangerszones. Operatoren zullen de snelheid van hun voertuigen moeten begrenzen wanneer ze door voetgangerszones rijden, een maatregel die al in het vorige voorstel werd opgenomen.

Wat volgens de tekst die nu op tafel ligt anders is, is dat niet alleen het Gewest, maar ook de gemeenten zullen instaan voor de handhaving. “Volgens ons voorstel zullen gemeenten zelf boetes mogen opleggen en innen wanneer een inbreuk wordt vastgesteld,” aldus Verstraete. “De boetes worden ook gevarieerd naargelang de ernstgraad. Er wordt een verschil gemaakt tussen hinder en gevaar.” Wie een step op het fietspad of zebrapad achterlaat zal dus meer betalen dan iemand die de step aan de kant van het voetpad laat staan, wanneer die eigenlijk in een dropzone moest. De boetes variëren van twintig tot vierhonderd euro.

Voor de aanleg van de dropzones zullen operatoren meebetalen. Hun bijdrage ligt volgens het huidige voorstel hoger. “Als een operator duizend steps plaatste, kon de overheid eenmaal 25 euro per step vragen. Dat werd opgetrokken tot honderd euro, en niet eenmalig, maar per jaar”, aldus Verstraete. “Het kan niet de bedoeling zijn dat operatoren alleen de lusten genieten en de lasten voor de overheid laten.”