Ze lijken er bij PS en Groen toch niet helemaal gerust in. Het partijbestuur van Open VLD liet voor een tweede keer weten dat het geen haast wil maken met de Brusselse regeringsvorming. Boter bij de vis: de MR moet erbij. Die vorm van boycot kan niet anders dan de formateurs Elke Van den Brandt (Groen) en Laurette Onkelinx (PS) in de gordijnen jagen.
© PhotoNews
| Onderhandelingen voor de vorming Brusselse regering met Elke Van Den Brandt (Groen) en Zakia Khattabi (Ecolo): toch niet helemaal gerust.
Opinie
Edito: de vreemde chantage van Rutten
De twee formateurs hebben ongetwijfeld stevige garanties gekregen van de Brusselse Open VLD-onderhandelaars Sven Gatz en Guy Vanhengel dat het zo’n vaart wel niet zal lopen. Maar hoeveel zijn die garanties waard als de voorzitter het anders ziet?
Open VLD-voorzitter Gwendolyn Rutten speelt hiermee een stevig partijtje poker. Het kan goed uitpakken, maar hoe lang kan ze dit spel rekken? Op een bepaald moment zal het ja of neen zijn.
Hier en daar wordt verwezen naar de regeringsvorming 2014. Toen eiste Rutten met succes om er ook op Vlaams niveau bij te zijn. Alleen dan zou Open VLD de federale regering depanneren. Wat ook gebeurde.
Toch gaat de vergelijking niet helemaal op. Het klopt dat Open VLD opnieuw nagenoeg incontournable is. Rutten heeft inderdaad een breekijzer in handen. Maar de timing is anders, de setting ook. De Vlaamse en federale regeringen staan vandaag nog nérgens.
"Brussel is een speelbal geworden van de partijstrategieën van Gwendolyn Rutten"
Bovendien gaat het sowieso om een buitensporige voorwaarde. Eisen dat een Franstalige partij, in casu de MR, bij de regeringsvorming wordt betrokken is heel verregaand. Zeker gezien de typische regeringsvorming in Brussel.
De vraag stelt zich opnieuw: wat krijgt Rutten in ruil voor deze vreemde manier van chantage? Heeft de MR wat moois in petto? Wat dan? Of N-VA? Of is het louter profileringsdrang?
Bij de Brusselse Open VLD is de sfeer intussen onder nul. Numero uno Guy Vanhengel doet er naar verluidt sinds de verkiezingen het zwijgen toe op de vergaderingen van de Brusselse Open VLD. De leden willen nochtans graag verklaringen voor de dramatische verkiezingsnederlaag, na jaren van hoogconjunctuur.
Op de koop toe moet Vanhengel met lede ogen aanzien hoe hij het Brusselse spel niet meer onder controle heeft. Hij zit in de tang van de nationale voorzitter. Als hij de orders van het partijbestuur naast zich neerlegt, kan Rutten er altijd mee dreigen om alsnog Els Ampe minister te maken, en niet Gatz. Een horrorscenario voor de Everse Open VLD'er.
Bij een topman van de Brusselse Open VLD was er enkele weken geleden nog te horen dat er geen vuiltje aan de lucht was. Dat was toen Rutten al een eerste keer geëist had om te temporiseren. Sven Gatz zou Begroting kiezen, zo klonk het bij de partijtopper, en gelukkig moet er niet met de MR van Didier Reynders worden geregeerd. Reynders heeft te diepe wonden geslagen. Liever Défi. Daar heeft de Brusselse Open VLD meer affiniteiten mee. Dat is nog niet eens zo onwaar. Gatz heeft in het verleden al aangegeven dat hij en Défi het links-liberale gedachtegoed delen.
Zo rooskleurig als het toen werd geschetst is het vandaag niet meer. Brussel is een speelbal geworden van de partijstrategieën van Gwendolyn Rutten. Of de Brusselse kiezers daarmee gediend zijn, is zeer de vraag.
Lees meer over: Brussel, Opinie, Brussel Kiest 2019, Gwendolyn Rutten, MR-Open VLD, Elke Van den Brandt, Laurette Onkelinx, regeringsvorming
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.