Edito: het is vijf voor twaalf voor de toestand in het Noordstation

Wie al eens een bus neemt in het Noordstation kan er niet naast kijken. In de kelders van het CCN-gebouw leven transmigranten in erbarmelijke omstandigheden. Ze verblijven er droog en beschut, maar het is er vuil en chaotisch, de hygiëne laat er te wensen over, en als de transmigranten niet op de smalle matrasjes liggen, dolen ze doelloos rond in het station en de buurt errond.

In het dossier van de Noordstation tonen de Brusselse en de federale politiek zich op zijn smalst. Op de kap van transmigranten en de gebruikers van het openbaar vervoer, worden paraplu’s opgestoken, hete aardappels doorgegeven en bedenkelijke politieke spelletjes gespeeld.

Iedereen ziet van kilometers ver dat dit probleem alleen opgelost kan worden door samen naar oplossingen te zoeken, ieder binnen zijn eigen verantwoordelijkheid. Dat schrijven we niet alleen nu, maar schreven we ook al maanden geleden. Vandaag is er nog geen sikkepit veranderd.

Om te beginnen moet de federale minister voor Asiel en Migratie een geschikte opvangplek vinden, liefst niet te veraf, zodat de sans-papiers in menselijke omstandigheden hun dagen en nachten kunnen door­komen.

Vervolgens moet de lokale politie er de orde herstellen. Tot slot moet er dringend een plan komen voor een beter beheer van CCN-gebouw, een verantwoordelijkheid van de eigenaars (Brussels Gewest en AXA). Dat alles in nauw overleg met de openbaarvervoersmaatschappijen en de ngo’s die zich over de transmigranten ontfermen.

In het dossier van het Noordstation komen twee van de belangrijkste thema’s van de komende Brusselse verkiezingen samen: migratie en mobiliteit. Op beide thema’s zijn de laatste jaren belangrijke bakens verzet: er is de verplichte inburgering die er staat aan te komen, en de geesten rijpen dat Brussel het gerust met minder auto’s kan doen.

Dus ja, Brussel is op de goede weg. Maar rond het Noordstation moet er snel een oplossing komen. Want met zulke toestanden kunnen we onmogelijk de verkiezingen in.