"Voilà," klinkt het als de Rode Duivels oprukken naar het strafschopgebied van de Kroaten. "Ja, kom maarrr!" en "pass la balle", aan de andere kant van de bar, wisselen elkaar af. Kevin De Bruyne kijkt wanhopig de camera in nadat hij ten val is gekomen. Een man aan de bar die een Marokkaanse vlag rond zijn schouders heeft gedrapeerd, schudt zijn hoofd.
Of hij niet naar het verkeerde scherm kijkt? "Marokko gaat toch wel winnen. En ik steun België ook."
In de hoek van de Marokkaanse vlaggen klinken de geluiden steeds luider. "Wahed, dzjoezj, tleta. Canada is vertrokken!"
In de loop van de tweede helft trekken alle ogen naar het scherm waar België speelt. Als Lukaku en, in de slotfase ook Eden Hazard het veld opkomen, trekken de blikken in de richting van het scherm waar de Rode Duivels alles op alles zetten voor een verlossend doelpunt.
In de 90ste minuut lijkt dat er alsnog te komen, maar Lukaku krijgt de bal verkeerd op het lichaam. Het gejuich klinkt al, maar niet iedereen heeft het goed gezien. Enkele seconden later zijn de vloeken en de scheldwoorden ver buiten het café te horen.
Vier minuten blesseretijd nog, dan is het WK voor de Rode Duivels voorbij. Ongeloof maakt plaats voor teleurstelling.
Aan de andere kant van het café bezegeld het einde van de wedstrijd de score van 2-0 voor Marokko. De stem van de wedstrijdpresentator maakt plaats voor dansbare muziek, maar de kijkers stormen al naar buiten. Om hun schouders wappert de rode vlag met de groene ster. Het gloednieuwe café is binnen een paar minuten leeg, Marokko-fans triomferen in de stad. De toeterende auto's zijn nog tot laat in de straten te horen.
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.